بین ۶تا ۱۸ ماهگی ،کودک وارد مرحله ی اضطراب جدایی میشه.یعنی نبودن مادر رو مساوی با نابودی او میدونه به همین دلیل توی این سن نمیشه یک روز و حتی چند ساعت بچه رو از مادر جدا کرد .
حتما بچه هایی رو دیدین که وقتی مادرشون چند دقیقه نیست چطور گریه می کنند و ضجه میزنند چون اونها اضطراب جدایی دارند.
ولی بعداز این مرحله ،مغز کودک ،تصویر مادر ،رو در ذهنش نگه میداره و چون فرق بین واقعیت و تخیل رو نمیدونه با تصویر ذهنی که از مادر داره خوشحال و راضیه.
بهترین بازی توی این سن و سال ،قایم موشکه .که وقتی ۱۰۰بار این بازی رو با بچه کرده باشیم یاد میگیره که اگه مادر نبود ،دوباره پیدا میشه و درنتیجه دچار اضطراب نمیشه.
از ۱۸ ماهگی به بعد باید اونها رو بایه کودک همسنشون آشنا کنیم تا باهم بازی کنند و خودمون هم کنارشون بشینیم تا دعواشون نشه و بتونن رابطه برابر رو یاد بگیرن.
چون دخترها کمی از پسرها جلوتر هستند میشه از ۲۲ ماهگی بچه ها رو به مهد بفرستیم ولی بهترین سن برای رفتن به مهد ۲۴ ماهگیه.