فضایل جان جانان مولا علی (ع)

خطبه# غدیر

حضرت در اولین بخش سخن به حمد و ثناى الهى پرداختند و صفات قدرت و رحمت حق تعالى را ذکر فرمودند، و بعد از آن به بندگى خود در مقابل ذات الهى شهادت دادند.

۲) در بخش دوم، سخن را متوجه مطلب اصلى نمودند و تصریح کردند که باید فرمان مهمى درباره على بن ابیطالب(ع) ابلاغ کنم، و اگر این پیام را نرسانم رسالت الهى را نرسانده‌‏ام و ترس از عذاب او دارم.

۳) در سومین بخش امامت دوازده امام(علیهم‌السلام) بعد از خود تا آخرین روز دنیا را اعلام فرمودند تا همه طمع ‏ها یک باره قطع شود. از نکات مهم در سخنرانى حضرت، اشاره به عمومیت ولایت آنان بر همه انسان‏ ها، در طول زمان‏‌ها و در همه مکان‏‌ها و نفوذ کلماتشان در جمیع امور بود، و نیابت تام ائمه علیهم السلام را از خداو رسول در همه امور و حلال وحرام اعلام فرمودند.

۴) در بخش چهارم خطبه، پیامبر صلی الله علیه و آله با بلند کردن و معرفى امیرالمؤمنین علیه السلام فرمودند: مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ، اَللَّهُمَّ والِ مَنْ والاهُ وَ عادِ مَنْ عاداهُ وَ انْصُرْ مَنْ نَصَرَهُ وَ اخْذُلْ مَنْ خَذَلَهُ. سپس کمال دین و تمام نعمت را با ولایت ائمه اطهار(علیهم‌السلام) اعلام فرمودند، و بعد از آن خدا و ملائکه و مردم را بر ابلاغ این رسالت شاهد گرفتند.

۵) در بخش پنجم حضرت صریحاً فرمودند: هر کس از ولایت ائمه سر باز زند اعمال نیکش حبط می شود و در جهنم خواهد بود. بعد از آن شمه‏ اى از فضایل امیرالمؤمنین علیه السلام را متذکر شدند.

۶) مرحله ششم از سخنان پیامبر(ص) غضب الهى بر دشمنان اهل‏ بیت علیهم السلام را نمودار کرد. حضرت با تلاوت آیات عذاب و لعن از قرآن فرمودند: منظور از این آیات عده ‏اى از اصحاب من هستند که‏ مأمور به چشم پوشى از آنان هستم. سپس با اشاره به امامانِ گمراهى که مردم را به جهنم مى‏ کشانند فرمودند: من از همه آنان بیزارم. همچنین با اشاره رمزى به اصحاب صحیفه ملعونه تصریح کردند که بعد از من مقام امامت را غصب مى‏ کنند و غاصبین را لعنت کردند.

ادامه خطبه# غدیر

در بخش هشتم مطالبى اساسى درباره حضرت بقیة اللَّه الاعظم حجة بن الحسن المهدى(ارواحنا فداه) فرمودند، و به اوصاف و شئون خاص حضرتش اشاره کردند؛ و آینده‌‏اى پر از عدل و داد به دست امام زمان(عج) را به جهانیان مژده دادند.

۹) در بخش نهم فرمودند: پس از اتمام خطابه، شما را به بیعت با خودم و سپس بیعت با على بن ابیطالب(ع) دعوت مى‏‌کنم. این بیعت به امر خداوند تعالى است و پشتوانه این بیعت آن است که من با خداوند بیعت کرده‌‏ام.

۱۰) در دهمین بخش حضرت درباره احکام الهى سخن گفتند که مقصود بیانِ چند پایه مهم عقیدتى بود: از جمله اینکه، چون بیان همه حلال‏‌ها و حرام ‏ها توسط من امکان ندارد، با بیعتى که از شما درباره ائمه علیهم السلام مى‏ گیرم حلال و حرام را تا روز قیامت بیان کرده‏ ام، زیرا علم و عمل آنان حجت است. دیگر این که بالاترین امر به معروف و نهى از منکر، تبلیغ پیام غدیر درباره امامان و امر به اطاعت از ایشان و نهى از مخالفت شان است.

۱۱) در آخرین مرحله خطابه، بیعتِ لسانى انجام شد و حضرت بیعت با زبان‏‌ها را مطرح کردند و مطلبى را که باید مردم به آن اقرار مى‏ کردند تعیین فرمودند، که خلاصه آن اطاعت از دوازده امام و عهد و پیمان بر عدم تغییر و تبدیل و بر رساندن پیام غدیر به نسل‏ هاى آینده و غایبان از غدیر بود.

کلمات نهایى پیامبر، دعا براى اقرارکنندگان به سخنان حضرت و نفرین بر منکرین اوامرشان بود، و با حمد خداوند خطابه حضرت پایان یافت

بگو 

مَنْ کُنْتُ مَوْلاهُ فَهذا عَلِىٌّ مَوْلاهُ،🤚

ثواب اطعامغدیر

امام صادق (ع) نیز درباره سنت حسنه اطعام و اهمیت آن در این روز فرمودند: غذا دادن به یک مومن در روز عید غدیر ثواب اطعام یک میلیون پیامبر و صدیق «در راس آنها خود ائمه معصومین(ع)» و یک میلیون شهید «در راس آنها حضرت عباس(ع) و شهدای کربلا» و یک میلیون فرد صالح در حرم خداوند را دارد (بحار ج۶