هیچ وقت با کسی نبودم تا قبل از اینکه برم دانشگاه با هیچ مردی حرف نمیزدم در حد فروشنده حرف زده بودم بعد دانشگاه بیشتر حرف زدم جوریه الان برام عادی شده ولی تا یکیشون بیشتر باهام حرف میزنه فکر می کنم علاقه ای به من دارن مثلا کراش دارم رو استادم چند وقته غذا درست حسابی نخوردم ۳ کیلو کم کردم همش خود خوری دارم ولی به کسی نشون نمیدم سعی می کنم به خودم امید بدم ولی یه روز بعدش با سر میرم تو نا امیدی کسی مثل من هست یا فقط من دیونم ؟
راهکار بده لطفا اگه راهکار نداری نگو واسه سنه
