هجدهمین بهارِ زندگی 🌱

۱۸سال پیش چنین روزی بدنیا اومدم... 

همیشه تصورم از دخترای هیجده ساله، دخترایی بود که خیلی بزرگن یا به عبارتی خانم شدن... فک میکردم که دیگه فهمشون خیلی خیلی رشد کرده، نمیدونم چطور بگم اما اونموقع احساس میکردم که 18سالگی یه دروه خیلی خاصه... 

امروز 18سالم شده... دوستم بهم فقط تبریک گفت و کادو داد که البته کادو برای من مهم نیست مهم اون حواس جمعش بود که یادش نرفته 

هیچ وقت مثل بقیه دخترا تولد نگرفتم حتی یکبار 

روزای  تولدم مثل عادی ترین روزای زندگیم سپری میشن 

امروز 18سالم شده و من نه اونقدر خانم شدم و نه اونقدر فهمم رشد کرده... تازه کمی هم ناراحتم چون 18سالم شد ولی نه بچگی کردم نه نوجوونی.... 

زندگیم سخت بود و هست... 

پردرد 

18سالم شده و ناراحتم چون هیچی اونطور که من خواستم پیش نرفت و این منو غمگین میکنه 

ناراحتم برای این دوسال که عملکردم بد بود 

ولی خب آدم عاقل میدونه که با غصه چیزی حل نمیشه و میخنده.... 

منم بخدا توکل میکنم 

خدایا پناه به تو... مراقبم باش 

خدایا میشه کادوی تولدم آرزوم باشه؟ 

البته اگه به مصلحتمه 🙂

خدیا دوست دارم 

منو ببخش 

مراقب مادرم باش 

خدایا امسال اگه خواستم کج برم ترو به آقا مهدی قسم گوشمو همون اول مسیر بپیچون 

خدا آسونش کن برام 

من قول میدم دست بنده هاتو بگیرم 

گره زندگیشونو تا جایی که میتونم باز کنم 

قول میدم رنگ عوض نکنم 

قول خدا 

1383/3/13♥

1401/3/13♥

جمعه10صبح