سلام خوب هستید؟ امیدوارم همگی خوب باشید من بیست سالم هستش و دانشجو ام من زیاد احساس تنهایی میکنم کلا تفریح من کتاب هست بیشتر و طبیعت رفتن رو خیلی دوست دارم من از تکنولوژی خوشم نمیاد یعنی زندگی مدرن و شهر و این چیزا اما خب گاهی بخاطر رقابت هم دلم میخواد مثلا جاه طلب باشما ولی ته دلم اون زندگی ساده رو دوست دارم بعد از دوست پسر داشتن خوشم نمیاد نه که نداشته بودم چرا قبلا داشتم ولی خب من ته دلم هرچقدرم خودمو جاه طلب نشون بدم ادمی ام که ازدواج و بچه داشتن رو دوست دارم بعد معیارای خودم مثلا اگه بذاریم خب خیلی زیبا و ایناست اما با یکی اشنا شدم وضعش بد نیستش مهربونه خوبه قیافش بد نیست دوستمم داره و میخواد ازدواج کنیم منم حس میکنم بهش علاقه دارم از طرفی پدرم خیلی تحصیلات عالی و اینا واسش مهمه مثلا مهندسی دکتری چیزی باشه حتما طرفم (خودش دکتره چون) میدونم میگن سرکار بری مثلا یا بعدا موقعیت های بهتر هست میدونم که هست اما خب مجردی باعث میشه حس تنهایی کنم و اون حس تنهایی انگیزه انجام کارها رو ازم میگیره از طرفی میترسم مثلا مجرد بمونم با ادمای بدی اشنا بشم وقتی اونو از دست بدم(اخه میبینم خیلی ها معتادن یا دروغ میگن و...) خانمایی که سن من به خواست خودتون ازدواج کردید و دانشگاه و سرکارم رفتید خوشحالید راضی اید؟ بعدا نگفتید مثلا عه موقعیت بهتر هست کاش ازدواج نمیکردم؟ بعد اگه ازدواج خوب باشه چطور پدرمو راضی کنم بخاطر اینکه دانشگاه نرفته و خیلی پولداری که بابام میخواد نیست؟ کنارش ارامش دارم به نظرتون ازدواج کردن انتخاب کردن چی مهمه توش؟ منتظر جواباتون هستم
سلام عزیزم ،سنتو و فاصله سنیتونو نگفتید اما ب طور کل ،الان ب طور هیجانی و فقط ب صرف اینکه طرفتون میگه قصد ازدواج داره تصمیم نگیرید...هم سطحی از لحاظ مالی و علمی و فرهنگی ومذهبی بعد از ازدواج خودشو خیلی نشون میده..شخصیت ادما بعد از زیر ی سقف رفتن تازه خودشو نشون میده خیلیا تازه بعد دو سه سال رفتار واقعیشونو نشون میدن...اصلا عجله نکن ب خانوادت اعتماد کن در نهایت با کسیکه ک هم از نظر خودت خوبه و خودشو حداقل تو یکی دوسال ثابت کرده هم خانوادت راضین راجبش ازدواج کن..ازدواج هندونه دربسته است و کلی تعهد و مسئولیت و زمانبر هستش در کنارش درس خوندن خیلی سخته بخصوص کسیاییکه خودشون درس نخوندن اکثرا مشوق درس و پیشرفت نیستن..و علت نخوندن رو باید جویا بشی..خیلیا بیرون خونه رفتارشون خوبه..اما پدرشون رفتار مناسب با زن و بچه نداشته یا بلعکس..یا محبت دریافت نکردن یا خیلی چیزای دیگه ک تو خانوادشون هست و اینارو ب راحتی نمیشه فهمید
سنت هنوز کمه، ینی هموز فرصت آشنایی با افراد دیگرو داری.
عجله نکن.
ازدواج تضمین خوشبختی و ارامشت نیست، شاید خوب دربیاد شاید بد…..بیشتر مسایل بعد از ازدواج مشخص میشه.
پس اول راهی برای مستقل شدن خودت از لحاظ مالی هموار کن و حرکت کن تا حدی که بدونی اگه خدای نکرده بعد از ازدواج به مشکل خوردی و نشد ادامه بدی، سربار خانوادت نیستی.
موقع ازدواجم قوانین و شروط ضمن عقد رو مطالعه کن.
سلام ممنون که وقت گذاشتید اون بیست و هشت سالشه و مال یه شهر دیگست اومده تهران کار میکنه پدر نداره فوت شده واسه مادرش و مستقل بودن اومده تهران نرفته دانشگاه ولی داره کار میکنه با وجود تحصیلکرده نبودن خیلی باهوش و زرنگه و خیلی پخته هست میدونه چه رفتار و چه کاری مناسبه چی نیست درباره کار و تحصیلاتم خیلی میگهبین حرفهاش مثلا که خودت تحصیلکرده ای این چیزا رو میدونی و افتخار میکنه بعدم بهم میگه که نامزد کنیم لیسانس گرفتی عروسی بگیریم و اینکه خیلی مرده یعنی از نظر حمایتگری و ادب واقعا شبیه مثلا پدربزرگها و مردای قدیمه عین پسرای امروزی نیستش بچه باشن هرروز یه چیز بگن نظرشون عوض شه یا یسری رفتارایی که بلانسبت بعضی از پسرهای سن و سال خودم میبینم دارند و اعتیاد و کارایی که پسرای سن اون میکنند دائم پارتی و اینا نداره قشنگ با خدا هست حلال و حروم سرش میشه خیلی رعایت میکنه میگه که همیشه ببخش بخشندگی داره در عین حال عاقله خیلی خلاصه این رفتارها رو داره که من خیلی جذبشون شدم.
عجله نکن عزیزم،ادم سختی کشیده و اینکه باید خرجی مادرو بده اونم بدون تحصیل تو تهران ،باید انتظار کلی سختی تو زندگیتونو داشته باشید،یا شما نون اور خودت باشی ک اینحوری سخته،ب هرحال عجله نکن اجازه بده خانواده اشو ببینی،بطوری ک ندونه خانوادت برن تحقیق،تو شهرستان همه همو میشناسن و کافیه از سه تا فامیل و همسایه دور و نزدیک بپرسی همه چیو چ راجب خانواده چ اخلاق بهت میگن فقط نباید بگی میری تحقیق،و اون ادما هم نفهمن مساله ازدواجه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
