احساس میکنم این تن برای من نیست فقط دوتا چشم دارم ک میبینم انگار جنازم
هیچ حسی ندارم دیگه ب هیچ چیز ب هیچ کس
میدونم افسردگی دارم خوب هم نمیشم
هیچ کس درکم نمیکنه کاش زخم بود نشونشون میدادم
همش میگن خودتو جمع کن
کم آوردم
دیگه حتی دلم نمیخواد بهشون توضیح بدم خسته شدم
مشاور دکتر دارو هیچی کمکم نکرد
کاش یکی کمکم کنه
وقتی از خونه میرگ بیرون فقط حس حقارت دارم احساس پوچ بودن ضعیف بودن ترس اضطراب
باید دارو مصرف کنی عزیزم واجب برات با حرف زدن خالی خوب نمیشی
بمیرم برات عزیزدلم
دقیق شده ۳ سال که اینجایی
مثل کسی ک معتاد شده روز ب روز دارم از بین میرم ۳۰ سالمه چشمام انقدر گریه کردم چروک شده حتی پوست پلک هم کاملا چروک
از ۶ صبح دارم گریه میکنم . حتی دیگه نمیتونم کارای خونمو کنم
ب خودم نمیرسم
با همه مشکل دارم هیچ کس درکم نمیکنه میگن چیت کمه ک حالت بده . یادم نمیاد یبار مادرم منو بغل کرده باشه . بیاد بگه دردت چیه دختر چرا حالت بده . شوهرم میگه خودتو جمع کن پس کی قرار زندگی کنیم . همشون از هم آتو جمع میکنن ک من یروزی مردم بندازن گردن هم دیگه
الان دقیقا ۷ ساله ک اینطوریم . افسردگی دو قطبی دارم
همیش گدایی محبت کردم . هزار جور باج دادم ک آدما دوسم داشته باشن ترکم نکنن .
گلم به خاطر این میخوای خودتو بکشی عزیزم؟
مشکل اصلیت اینه که اعتماد به نفست خیلی پایینه و دلیلش اینه که تو بچگی محبت ندیدی ،گفتی که مامانت بعلت نکرده...ببین عزیزدلم ، تو خودت باید خودت رو دوست داشته باشی ، بقیه اصلا مهم نیستن که دوستت دارن یا نه ، تو خودت خودت رو دوست داشته باش ، چرا گریه میکنی گلم ، به جاش به پوستت کرم بزن ، ورزش کن تو خونه ، تونستی برو بیرون پیاده روی کن ، برو پارک ، برو خرید کن برای خودت ، بچه ات رو بغل کن ، باهاش بازی کن ، مگه چند سالته که پلکت چروک داشته باشه ، به خدا توکل کن ، خدا خیلی دوستت داره ،
