سلام
سر یکسری مسائلی که با همسرم داشتم جدا شدیم تو دوره عقد،اخلاق تندش،رابطه بیش از اندازه و دخالت خواهرش،تو اولویت بودن خونوادش،بحث و دعوا با خونواده من،...با همه ی اینا بازهم همش میگم نکنه اشتباه کردم،هم باهاش بودن سخت بود هم نبودن...
اون موقع هم تحت فشار روحی بودم الانم،چرا هر دو طرف قضیه سخت بود انقدر؟هم ادامه دادن هم تموم کردن
راحت شدی پس
دیگه تموم شده رفته، بهش فکر نکن
مطمئن باش برات خوب نبوده که جدا شدی دیگه
بهترین کارو کردی اگه ادامه میدادی نه تنها بهتر نمیشدن روز ب روز بدتر هم میشدن
مگه چن وقت نامزد نبودی ک این چیزارو زودتر بفهمی تا کار ب عقد نکشه؟؟؟
این دوره میگذره ولی وجود ی آدم سمی تو زندگی دمار از روزگار آدم درمیاره
چقدر وقت عقد بودی؟؟؟
چند سالته
باوجود اینکه خیلی کلی و تیتر وار گفتی ولی هرکدومش یه دایل برا جداییه چه برسه این‌همه!!
اصلا شک به دلت راه نده امیدوار روزا و اتفاقای بهتر باش
دیگه آدم به یه وسیله وابسطه میشه چه برسه به یه آدم هر چی بوده جدا شدی بهش فکر نکن از یادت میره انشالله مورد بهتر برات پیش میاد که از یاد میبریش
از منم شرایط شما رو داشت ولی من موندم و سوختم و آب شدم بعد پانزده سال کمی خوب شده. جوونیم رفت . آخه اون موقع طلاق مثل الان عادی نبود و من مثل شمع آب شدم و انواع بیماریها گرفتم. راحت شدی
باید قبل هر تصمیم بری پیش،مشاور ،،الان هم اگه هنوز افکار منفی داری برو حتما
اصلاااا از ذهنم نمیره همش میگم این چه کاری بود کردم
مگه زندگی شوخیه یه روز بگی میخوام به روز بگی نمیخوام
،شاید با تحمل کم کم اوکی میشد بعضیا واسه زندگیاشون میجنگن من این کارو نکردم
