اول خوبی هاشو میگم.
مردی که دست و دل بازه، چشم و دل پاکه، اهل خیانت و اعتیاد و رفیق بازی نیست. خونواده دوست و ناموس پرسته.
اهل تلاش و کار و تو کارش موفقه و به فکر پیشرفته وضع مالی خیلی خوبی داره. همه هدفش تو زندگی کارو و رفاه خونوادشه ...
از هیچی تو زندگی کم نمیزاره. هر شب برای زن و بچش وقت میزاره و اونا رو بیرون می‌بره ، مسافرت می‌بره...
ابراز علاقه میکنه هم عملی هم زبانی...
برای بچه اش بهترین پدره...
بین مردم خوشنامه و محبوبیت داره .
ولی یه اخلاق های خاص داره ...
از اونایی باشه که بگه هر جور من می‌خوام رفتار کن تا تمام زندگیمو پات بریزم ولی اگه خلاف میلش عمل کنی چنان می افته رو دور لجبازی و بداخلاقی که انگار اون آدمی که میشناختی نیست.
به شدت تعصبی و رو ظاهر و پوشش حساس، در حدی که خودش بگه چی بپوش و خودش انتخاب کنه.
رو رفت و آمد حساس باشه. بگه هر جا خواستی بری باید با من هماهنگ باشی جایی که من دلم نمی‌خواد نباید بری و هر جا دوست داری بری با هم بریم.
با سر کار رفتنتون مخالف باشه خصوصا جایی که محیط مردونه داشته باشه.
اگه عصبانی بشه ، خشم غیر قابل کنترل داشته باشه در حدی که وسیله بشکنه و سرت داد بزنه و تبعات بعدش.
در واقع مرد سالار باشه و از اونایی که میگه حرف باید حرف مرد باشه ...
کدومتون حاضرید به زندگی با همچین مردی ادامه بدید. یا باهاش زندگی کنید.
خواهشاً واقعیت رو بگید...
