بعد دوباری که تصمیم به ترکم گرفت و پشیمون شد، دیروز بهم گفت اونقدی که دوسش دارم دوستم نداره و من لایق کسیم که دوستم داشته باشه. گفت اگر عاشقم بود هرکاری میکرد برام، ولی انگار ته دلش یه چیز دیگه ست.
ولی میدونم که دوستم داشت اما محبت زیادی و بی منتم باعث شد فکر کنه خبریه :)
از ناکافی بودن هم شرمندم هم خسته
خیلی قولا بهم داده بود، کاش لاقل قول نمیداد :)))
چند سال ناچاریم باهم ارتباط داشته باشیم
پشیمونیشو میبینم؟
