سلام خانوما من با یه پسری آشنا شدم،که تقریبا اوکیه،دو سه ماهم رفتیم بیرون ولی سه ماهه که بیکار شده و دنبال کاره، ۲۸ سالشه، یبار گفت کاش ۶ ماه پیش باهات آشنا شده بودم که پول داشتم گفتم چرا؟ گفت دلم میخواد واست خرج کنم. بعد دیدم هر روز داریم پیام میدیم ولی نمیگه بیا ببینمت، گفت بهم فرصت بده کار پیدا کنم بعد باهم میریم بیرون. منم گفتم باشه.
ولی هنوز پیدا نکرده،انگار سفت و سخت دنبال کار پیدا کردن نیست.
بهش گفتم الان رابطه ما چطوریه؟ چون حرف عمیقی باهمنمیزنیم فقط هی میگیم صب بخیر و شب بخیر و ناهار چی خوردی و اینا
نه با هم وقت میگذرونیم نه شناخت زیادی پیدا میکنیم روهم،من بلاتکلیفم،نمیدونم الان چیکاره ی هم هستیم.
گفت خب من پیام دادنمو کمتر میکنم تا کار پیدا کنم بعد واسه ادامه مسیر باهم صحبت میکنیم گفتم باشه فکر خوبیه.
اینم بگم چون یبار نامزد کرده بودم نامزدم بیکار و بی عرضه بود بهم زدم، الان ب شدت رو موضوع شاغل بودن طرفم حساسم. (خودم شاغلم )
الان چند روزه سرد شدم دیگه دلم نمیخواد باهاش حرف بزنم، با خودم میگم بیخیالش بشم تا دوباره آسیب نبینم، این اگه بخواد با من ادامه بده باید بیشتر تلاششو واسه کار پیدا کردن بکنه.
شما جای من باشین تو همچین موقعیتی چیکار میکنین؟