من دبیرستان خیلی درسخون بودم و خیلی اهل رفیق بازی و خوش گذرونی نبودم
با خودم گفتم رفتم دانشگاه جبران میکنم و خب بعد از یه ترم مجازی شد و نتونستم دوست صمیمی و پایه بیرون رفتن پیدا کنم
فقط در حد لایک کردن تو اینستاگرام باهاشون در ارتباطم و خیلی حس تنهایی میکنم
ورودی هایی که کلن مجازی بودن هم اکیپ شدن و بیرون میرن ولی من همینجوری نشستم منتظرم حضوری بشیم :(
بنظرتون چجوری الان با کلاسای مجازی بتونم با همکلاسیا ارتباط بگیرم و باهاشون برم بیرون؟؟
چ دانشگاهی رشتت چیه
منم ارتباط ضعیفی دارم بلد نیستم چجوری با آدم جدید صمیمی بشم
کجایی هستی؟
به دلم اومده همشهری هستیم
والا من که از همکلاسی هام خوشم نمیاد، دوست دارم فقط تموم بشه بره دانشگام، منم مثل تو یه ترم حضوری بودم ولی خب حال نکردم باهاشون، الانم هرچی دوست دارم برای دوران دبیرستانمه کلا با دانشگاه حال نکردم چیزی نبود که میخواستم خدایی حتی تو کلاسای مجازی هم بعضی وقتا اعصابم خورد میشه بخدا🤦♀️😂 دانشجوی شهرستان بودن سخته بنظرم اگه شهر خودم قبول میشدم راحت تر بودم شاید
من خیلی رو این مورد کار کردم و واقعا نتیجه گرفتم
هرچند مجازی بشدت با حضوری فرق داره
اما منِ درونگرای به قول بقیه خشک الان تو جمع ها شاد و پر ذوقم!
نمیدونم .. دیدید آدمایی که کلا انگار خیلی ذوق دارن ؟
نمیدونم ما همون روز اول ترم یک اکیپ خفنه دانشکده مکانیک شدیم🥺🥺
دلم تنگ شده برای اون روزا🥺🥺
قد کل زندگیم عکس دارم از اون روزا😭
