منم مثه تو..
از بچگی همه فامیلا میدیدنم میگفتن تابلو مطب و بسازیم؟😐
منم واسم شده بود یه آرزو
ولی نشد..یه زمان خییییلی خودخوری میکردم و احساس شکست داشتم..الان برام اصلا اهمیت نداره..چون رفتم دنبال استعداد واقعیم..و اگه خدا بخواد دارم به نتیجه میرسم کم کم...اتفاقا خیلی هم برام لذت بخشه
همه میگن پزشکی پزشکی..ولی واقعا هرکسی استعدادش و نداره..منظورم هوش و اینا نیس...مگه پزشکی فقط هوش میخواد؟؟پزشکی دلِ دیدنِ مردنِ آدما رو میخواد...دلِ دست کردن تو دل و روده ی بیمار و هزار هزار هزار سختی دیگه...
تو کشور ما خیلی حالتِاجتماعی بالایی پیدا کرده وگرنه اینم یه حرفه هس عین بقیه و با سختی های خودش..