من همش صبح زود که سر خاکش میرفتم میگفتم خدایا سهم برادرمو اون دنیا بهش بده
این دنیا که سهمی برلش نزاشته بودی
اره شوهر عمم ک فوت شده بود ما رفتیم خونشون سر بزنیم بهشون عمم و بچه هاش عین خیالشون نبود
ما ابراز همدردی کردیم دخترش میگفت ول کن بابا دیرم مرد😐😐😐😐😐😐
اسی چون شاید خیلی بیمار بوده شوک نشدین و راحت پذیرفتین.داداش منم ۴۰سالش بود ۶ماهه فوت شده.الان اینو مینویسم هنوزم‌نپذیرفتیم فوتشو .ضربه وحشتنااااک و سنگینی بود هنوزم هر روز گریه س چون نمیدونستیم سرطان داره منتظر ج آزمایش بودیم قبل جواب فوت کرد.وااای داداشم دنیای امید و رویا بود وای وای دوتا بچه داشت.اسی شب قبلش تلفنی حرف زدیم خدای من .توی خوابم هیچکدوممون نمیدیدیم بره...آی خدا لباسش هنوز بوی تنشو میده...غمش هر روز مثل یه بچه داره بزرگت و بزرگتر میشه.داداش زحمتکشم چه زود رفتی...
توگل بودی چه وقت چیدنت بود...جوان بودی چه وقت رفتنت بود...
تاپیک انقد برام غم داشت که اشکم درومد . یکی برادرشو یکی پدرشو یکی برادرزادشو .... من میرم . خدا بهمراه همتون . خدا بهتون صبر بده
گاهی آدم از سنگینی داغ گریش نمی گیره خدا برادرتان رو رحمت کنه
