خانوما من از وقتی خودمو شناختم ادم مثبتی بودم، هرجا هروظیفه ای بهم محول میشد بدون کوچکترین ایرادی انجامش میدادم….
بعضیارو میدیدم با زرنگی از زیر کار درمیرن و من بهشون پوزخند میزدم…. و خوشحال بودم ک مث اونا نیستم…
همیشه عین ربات بودم….
مثلا دوران دبیرستان وقتی معلم یه پروژه ای بهمون میداد انجامش بدیم…. تاصبح خواب نداشتم….. که فردا چی میشه…. میرفتم خودمو ب اب و اتیش میزدم…. بعد یهو فرداش میدیدم دوستام تعجب کردن که من انقدر درگیر اون پروژه بودم
و بهم میخندیدم…
ولی من خوشحال بودم که انجامش دادم
حالااااااااا…. تو سن ۳۲ سالگیم ببخشیدا مث خرررررررررررر پشیمونم که چرا مثل اونا نبودم…………….
الان فهمیدم ادمایی که از زیر کار در میرفتن الان چه حرفه ای تر شدن و من مث یه خر پاستوریزه بارکش هستم……
خیلی دوس دارم ازین به بعد ترفندهای از زیر کار دررفتنو یاد بگیرم و زیرک باشم نه ربات حرف گوش کن…
بنظرتون میشه!؟؟؟
