ی چی میگم کسی نریزه سرم می‌دونم ناراحتی و دلخوری ولی کمی حق بده
من خودم ب شخصه عاشق و دلباخته بچه هام هستم اولویت اولم بچه هام هستن بعد شوهرم ...
شاید اشتباهه ولی خوب دست خودم نیست اول بچه ها بعد شوهر
قطعا بعد این اتفاقای زیادی میفته .من صبرمیکردم وتو یه موقعیت مناسب حالشو چنان میگرفتم کیف کنه طرفداری بچه رو میکردم و میگفتم بچه برام مهمتره
جای تو بودم خیلی ناراحت میشدم.ولی به این فکر کک اگه همزمان همسرت و بچه ات تو خطر باشن اول کی رو نجات میدی؟صد در صد بچه تو.پس منطقی باش.هممون بچه هامون رو بیشتر از همسرمون دوست داریم.این این اختلاف خیلی خیلی کم باشه.ولی اگه فقط یه انتخاب داشته باشیم بچه موم رو انتخاب میکنیم.
کاش ی شوخی کثیف بود همش
لطفا به شوهرت وابسته نباش از خودگذشتگی نکن میبینی که مردا همینن هرکی یجوری نشون میده عزیزدلم خودتو نا احت نکن سعی کن مستقل تر فک کنی
ن من احساسی نمیگم منطقیم باشه ادم دوباره میتونه بچه دار بشه ولی همسری ک چن سال زندگی کرده عین اونو نمیتونه درسته بچه تو دوس داری ولی وقتی هنو بغلت نگرفته بودی هم تا این حد دوس داشتی نه از حالا کمتر بود
هم خونممممم😳😳😳
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
