یه مدت زمان مشخصی رو برای خودت تعیین کن به شوهرتم نگو مثلا شش ماه یا یکسال. تو این مدت همه تلاشتو بکن زندگیتو درست کنی. بچه دارم نشو. اگه تا اون مدت زمان تعیین شده زندگیت نرمال نشد جدا شو. این نظر من.
اون بیشتر شبیه زندانه تا زندگی بیشتر عذاب میکشی کتکتم ک میزنه چ فایده فقط عمرت حروم میکنی مث من ساده ک از ۱۵ تا ۲۱ سالگیم اون کثافت حروم کرد اخر ۳ میللیون داد بهم مهریه و همه حقام بخشیدم تا راضی شد طلاقم بده
خیلی برات ناراحت شدم
چی شد بهش ج + دادی
آهان.
آخه مام یک ماه پیش جدی جدی داشتیم جدا میشدیم
منم همین حرفارو ب خودم میزدم ک اره منم حق زندگی پر ازارامشو دارم و دیگه بیخیالش میشم... ولی نشد. میگفتم اگه نفر بعدی بدتر باشه چی؟ بعدشم مگه میتونستم ۵سالو فراموش کنم
خلاصه ک موندم...عرروز امیدم ب اینه ک بهتر شیم و تلاشمم میکنم
ولی موقع دعوا همه چی خراب میشه... همه چی
منم همش این جمله رو ب خودم میگم ک بین اوووون همه خواستگار چرا این آخه؟ فکر کن یه مدت باور کن یه روز درمیون یکی میومد
اخ اخ اخ... اولش فکر کردم چقدر خوشبختم ک اون همه رو رد کردم که آخرش کسی ک تو رویاهام بود نصیبم شد ولی روز به روز بد و بدتر شد
دلم آتیش گرفت یهو
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
7 ثانیه پیش
7 ثانیه پیش
15 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
