سخت است کنترل اشک های شبانه ای که بر روی بالشت زیر سرت دفن میشوند
سخت است کنترل اشک های شبانه ای که بخاطر خاطرات گذشته و تلخی ان از دل چشم بیرون میریزد…
سخت است.بتوانی جلوی اشکهایی را بگیری که نبود کسی علت ان است
تمام شب های خود را با اشک های یواشکی سر کردم تا ارام شوم
تا در گذر لحظات عمر یاد عزیزانی باشم که میتوانستند کنارم باشند اما نیستند..
اهل شعرم… اهل تنهایی و درد…
پیشه ام فریاد است!! کاسبم… کاسب دل…
صادراتم شادی.و.. وارداتم غم ودرد…
دوستانی دارم سردتر از سردی برف…
گاه گاهی یخشان میشکند…
گاه گاهی دلشان می سوزد… ولی از روی ترحم…
سر زمینی دارم مردمانش همه دوست. ولی از روی ریا…
خنده ام می گیرد!!!
دلشان مرده ولی، لبشان خندان است…
گله از اهل تماشا دارم… گله از این همه حاشا دارم…
خنده ام می گیرد!!!
من خودم اهل تماشا هستم…
گاه گاهی دلی میسازم، میفروشم به شما…
تا به آواز صداقت که در آن زندانیست دل بی مهر شما تازه شود…
چه خیالی… چه خیالی…
خوب میدانم دلتان بی مهر است..
گوشه اي نشسته ام
و دويدن ثانيه ها را از مرز روزها و شب ها نظاره ميكنم
اما مدت هاست
نه ديگر اين اتاق كوچك راضي ام ميكند
نه پنجره اي كه يك وجب بيشتر آسمان ندارد
دلم تنگ است...
براي ستاره ها
براي سكوت ماه
براي رقص مهتاب
براي شبهايي كه آرام سر بر بالين ميگذاردم
بي هيچ خيال و روياي محالي
براي روزهايي كه دلتنگ كسي نبودم...
خسته ام...
راههاي زيادي را رفتم
براي فراموشي!
هيچ راهي نيست
