شوهرم با چند نفر دیگه هیات مدیره ساختمانند اما همسرم از همشون وظایفش سنگین تره..خیلی زحمت می کشه اما اهالی قدر دان نیستند..هیچ وقت خونه نیست..تفریح نداریم...یه عالمه هم پشت سر و تو رومون حرف می زنن...خسته شدم..هر چی جلسه می گیریم که هیات مدیره جدید انتخاب بشه هیچ کس حاضر نمی شه بیاد جلو.
از صبح تا عصر که سر کار هست بعدم که می یاد درگیر ساختمانه...همش تو خونه تنهام حوصلم سر رفت...
فکر کنم مدیر ساختمون مایید🥺
هر چی ساختمان پر واحد تر باشه درد سراشم بیشتره..ما ۵۴ واحدیم
ما الان یه دستگاه تگ خوان برا اسانسکر گذاشتیم که ملت بدهیشونو بدن که پول ایزوگام جور بشه..حالا جمع شده ایزوگام کردیم..بر گشتند می گن چرا الکی هزینه تراشی می کنین..والا منم فوقش تا یکی دو سال دیگه دوام بیارم دیگه اجازه نمی دم بمونه تو هیات مدیره
دلسوزی واسه خانواده خودتم میکنی بی خودیه چه برسه به آپارتمان که هرکدومشون از یه ده کوره اومدن..باورت میشه تو آپارتمان ما فقط من و یکی دیگه اصیل شهر خودمونیم؟حالا بین ۲۰ خانواده ای که میشناسم اینو میگم..آپارتمان فرهنگ میخواد قانون میخواد که خیلیا ندارن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
