من زنم،
زیباترین خلق خدا
من زنم ،
از عیب و از هر بد جدا
سینه ام دریای مهر است، قلبم آکنده ز نور
... نوری از جنس خدا، از بدی ها دور دور
همچو پروانه بگردم دور دلبندان خویش
وقت یاری ،یار دیرینم بر دلدار خویش
گر به نامردی بیایی ،میخروشم همچو موج !
پاکباز باشی اگر،خواهی رسیدن تا به اوج
من زنم ،
نابم ، به پایم جان فشان
تا ببینی حُرم عشقم برتر از آتشفشان... !