هزاران بار امید تو دلم ایجاد شد هر اتقاق خوبی رو یه نشونه از سمت خدا میدونستم و امید هرروز بیشتر و بیشتر تو دلم زنده شد اما یهو همه چی خراب میشه و التماس های من بهش فایده نداره اصلا شما بهم بگو مگه میشه یه نفر که دوسش داری بیاد پیشت و از دردش بهت بگه و تو کاری از دستت بربیاد و نکنی براش
حرفتو قبول دارم خیلی سخته امید به کسی ببندی و کاری نکنه یا بگه بخوانید مرا تا اجابت کنم شمارا ولی کاری نکنه
منم گاهی تو زندگیم دچار همچین حسی میشم یهو کلا خداروفراموش میکنم اصلا انگار نه انگار که قبلا چه لطفهایی در حق من کرد یه وقتایی علت کارهایی که دوست داشتم نشد رو نمیفهمم یه وقتایی میبینم چه بهتر که نشد و اتفاقات بهتری بعدش برام افتاد
قصد نصیحت یا تلنگر بهت نداشتم عزیزم فقط میخوام بگم همیشه اینطور نیس من الان یجورایی تو این شرایطم ولی چون از یه جهت دیگه کارمو درست کرده فعلا۵۰ درصد همون ادم شکرگذارم
اگر تلاشتو کردی ودعا هم کردی و بازم نگرفتی حاجتتو اونوقت اگر صبر میکردی قطعا خدا برات جبران میکرد ولی الان با این حرفا از پناه خدای بزرگ صاحب دوعالم قدرتمند و مهربون رفتی در زیر لوای شیطان افسوس و صد افسوس که شیطانو خیلی خوشحال کردی
اسی ما حتی یه سول جهان رو کامل نشناختیم اونوقت چطور میگی اینجور به خدا🥺
اون دنیا حکمت همه چی رو فهمیدی ازش خجالت میکشی ها 🥺
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
2 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
