اگه به مجردیتون برگردین بین دوتا انتخاب زیر کدوم گزینه رو انتخاب میکردین ؟ هیچکس هیچکس نمیشناسه صادقانه جواب بدین فکر کنین دخترخودتونم🥺
مورد اول :آقایی که تقریبا متولد۶۰ و بامن ۱۳سال اختلاف سنی داره ولی از لحاظ مالی تو اسایش کاملم و ظاهری خوبه بی بی فیسه وکلا روحیتاش شاده اکتیوه فقط من قَدی چهار سه سانت ازشون بلندترم...
مورد دوم: آقایی که تقریبا متولد۶۸ وااز لحاظ مالی کللللا تکیه اش به خانوادشه و حتمما خودمم باید پاب پاش کارکنم تازندگی جلو بره ،ظاهرا خیلی خوبه و قدشم بلنده ولی میدونم از لحاظ مالی زندگی تورفاهی حالا حالاها ندارم ...پس اندازش تو ده سال کارش چهل پنجاه تومنه و‌موندم که این همه سال کار ،چراباید انقد کم باشه ! جنم کاری مرد برام مهمه
بی تعارف بگم جفتشون منو قلبا دوست دارن ظاهرا دومیه سرتره
ولی از لحاظ مالی اگه اولیه پله صده مثلا دومیه سی هست..... نگید با تلاش دونفرتون میشه زندگی از صفر ساخت ،درسته پنج سال پیش میشد ولی الان نه خدایی قیمتا ووووحشتناکه ....من تورفاه بزرگ شدم و موندم بین این دوتا انتخاب چون خودمم به دید اطرافیان زیبا هستم ی دلم میترسه سر قده اقای اولی پشیمون شم ی دلمم می دونم بی پولی نکشیدم تو عذاب باشم رنج میکشم
شما بعد این همه سال زندگی مشترکتون یا اطرافیانتونو میبینین ، بنظرتون وضع مالی خوب وظاهر نسبتا خوب طرفتون عامل خوشبختی میتونه باشه (ظاهرواقعا یکنواخت میشه؟)یا فقط با ی ظاهرخوب میشه تواین شرایط سخت جامعه جلورفت ؟؟؟ اهان اینم بگم اخلاقا اولیه خیلی ارومتره و دومی یکم عصبیه...
