من ۴۱ سالمه
یه دختر ۷ و نیم ساله دارم شدیداااا عشاق خواهر و برادر داشتن ( از ۳ سالگی شبانه رو میگه )
خانواده بسیار کم جمعیت از هر دوسمت (بدون هیج بچه ایی)
وضع مالی کاملا معمولی و متوسط
مدتی شک داشتم به خاطر دخترم فرزند دوم بیازم یا نیارم در نهایت قطعی تصمیم گرفتم نیارم
امشب دوباره دلم برای تنهاییش سوخت . اگر یه روزی من و مدرش نباشیم چیکار کنه تنها و خیلی فکزای بد و شاید احمقانه اومده توی سرم ولم نمیکنا
چرا اینجوری شدم چرا تصمیم قطعی داشتم باز مردد شدم 😥😥😥😥