🔴اگه چندین شب پشت سرهم خواب بدووحشتناک میبینین،یه کوچولوذغال،یه کم نمک،ویه کم نون خشک.بزاریدتوکیسه فریزر بزاریدتوبالش زیرسرتون وبخابین.برامنکه جواب داد،انشالله براشماهم جواب میده😊🌈تو این دنیا تا سنگ نباشی کسی ازت بُت نمیسازه...🪶.-🌈 عوض ݩشدمـ فقط متوجہ بعضے چیزآ شدمـ➰🌈جواب دندون شڪن زیاد داشتم؛ اما نخواستم بجا دندونت؛ دلت بشڪنه رفیق؛💔🔵هیچ لباسی تو دنیا، نمیتونه بیشخصیتیه درون آدما رو بپوشونه👌🌈اگه سکوت میکنم معنیش این نیست که دارم حق رو به تو میدم بلکه به سادگی دارم تورو نادیده میگیرم🙃خیلیا بهم یاد دادن که میتونن باهام بازی کنن.منم بالاخره یادشون دادم که بازی رفتوبرگشت داره↢→🔵اگه ناراحتتون کردم نبخشینچون اصن پشیمون نیسمتازع خوبم کردم☻︎یع ذهن منفۍ هیچ وقت بهت یع زندگۍ مثبت نخوآهد داد🟠امروز مال توئه، قشنگش کن دقیقاعین خودت🌱🌈🌤☀عیب نداره تجربه شد :)
بچه ها باورتون نمیشه! برای بچم از «داستان من» با اسم و عکس خودش کتاب سفارش دادم، امروز رسید خیلی جذذذابه، شما هم برید ببینید، خوندن همه کتابها با اسم بچه خودتون مجانیه، کودکتون قهرمان داستان میشه، اینجا میتونید مجانی بخونید و سفارش بدید.
به سلامتیه قشنگترین موسیقی جهان. یعنی صدای قلب پاک کسی که همه ی زندگیته…دوستدارم همسرمهربونم.شمس ب مولانا گفت پس زخمهایمان چه میشود؟مولانافرمود نور از محل همان زخم ها وارد میشود.
گاهی دوسِت دارم هایی که نثار دیگری می کنی،او را می ترساند، از خودش، از هویتی که سال هاست برای خود ساخته، ناگهان عشقی را نثار او می کنی که از زمان نُطفه تا امروز حتی از مادر خود ندیده،مانند نابینایی که بعد از عمری چشمانش به روی نور شدیدی باز شود، چیزی را به او عرضه می کنی که برایش غریب است، شاید خودت ندانی اما، با هربار «دوستت دارم» هایت،خنجری به هویت سرد و بزدل اش می کِشی، او با خیانت ، با رفتن،تو را می کُشَد، تا کُشته نشود،احتمالاًبا کمی گذر عمر متوجه خواهی شد، روزی که واژگان درست را نثار مخاطب اشتباه نکنی، یاد می گیری که بعضی واژه ها آدمها را می ترساند،هرچند زیبا.✍️
به سلامتیه قشنگترین موسیقی جهان. یعنی صدای قلب پاک کسی که همه ی زندگیته…دوستدارم همسرمهربونم.شمس ب مولانا گفت پس زخمهایمان چه میشود؟مولانافرمود نور از محل همان زخم ها وارد میشود.
گاهی دوسِت دارم هایی که نثار دیگری می کنی،او را می ترساند، از خودش، از هویتی که سال هاست برای خود ساخته، ناگهان عشقی را نثار او می کنی که از زمان نُطفه تا امروز حتی از مادر خود ندیده،مانند نابینایی که بعد از عمری چشمانش به روی نور شدیدی باز شود، چیزی را به او عرضه می کنی که برایش غریب است، شاید خودت ندانی اما، با هربار «دوستت دارم» هایت،خنجری به هویت سرد و بزدل اش می کِشی، او با خیانت ، با رفتن،تو را می کُشَد، تا کُشته نشود،احتمالاًبا کمی گذر عمر متوجه خواهی شد، روزی که واژگان درست را نثار مخاطب اشتباه نکنی، یاد می گیری که بعضی واژه ها آدمها را می ترساند،هرچند زیبا.✍️