هميشه تعجب ميكردم كه انقدر تاپيك كتك خوردن و غيبت هست اينجا و انقدر بازديدش زياد ميشه. عجيب بود برام كه همه هي سوال ميكنن شوهرتون چه قدر داده عيدي بخريد يا چه قدر ماهانه ميده. همش ميگفتم مگه اينا خودشون كار نميكنن!
الان فهميدم كه جو اينجا خيلي فرق داره با توييتر و كلاب هوس و اينستاگرام. اينجا همه اومدن ببينن كي بدبخت تره. كسي هم قصد نداره خودش رو بكشه بالا. من دلم پر از غصه اس اما چون ايران زندگي نميكنم اصلا كسي براش مهم نبود.چرا؟ چون از ديد ني ني سايتي ها اگه كسي خارج زندگي كنه خوشبخته، در هر شرايطي. انقدر كوته بين و سطحي.حالا اگه ميومدم ميگفتم ايرانم و بدبختم و دلم گرفته، همه دلداري ميدادن.
اين روزا براي من ميگذره ولي يادم ميمونه كه هموطنهام حتي توي دنياي مجازي نتونستم يه جمله براي ارامشم بگم و فقط گفتن "دستت رو سر ما" و "كاش منم كانادا بودم و غصه داشتم" و از اين چرت و پرتها
دور از جون بقيه اما همه انگار يه مشت آدم مصرف كننده ان كه نشستن چشمشون به دست شوهرشونه كه چه قدر پول ميده و كي كتك ميزنه.
دنيا اينجوري نيست. يكم چشماتون رو باز كنيد.
