سلام دوستان من پیشتر تاپیکی با این عنوان داشتم اما به دلایلی مجبور شدم تاپیک رو حذف کنم
دوستان زیادی برام پیام میدن و سوال میپرسن و ...
تصمیم گرفتم دوباره تاپیکی با این موضوع بنویسم
امیدوارم موثر باشه،
پسر من در حال حاضر ۶ سال و ۲ ماه داره
از یکسال و نیمگی بهش مشکوک شدم و درمان رایان شد دغدغه اصلی زندگی من ترسم از اوتیسم بود و از اینکه مبادا وقت رو برای درمان رایان از دست بدم پس دست بکار شدم ، کاردرمانی بازی درمانی و .... شد برنامه روزانه زندگی ما
رایان تاخیر واضح در گفتار داشت ، بی اندازه بد غذا بود و مجموعه کوچکی از خوراکیها رو میخورد ، ارتباط چشمی کم ، ارتباط موثر کم برقرار میکرد ٫ واکنش به اسم کم ، موقع مسواک حمام، لباس پوشیدن ، کرم زدن ، عینک افتابی زدن ، کلاه سر کردن اصلا همکاری نمیکرد
خلاصه که راه طولانی با هم رفتیم
رایان در حال حاضر شرایط خوبی داره نه تنها با دوستان همسنش تفاوتی نداره بلکه در بعضی زمینه ها بهتر عمل میکنه سال تحصیلی گذشته بطور آنلاین پیش دبستانی رفت و اغراق نیست اکر بگم عملکردش عالی بود امسال هم برای کلاس اول ثبت نام کردیمش
این چند پاراگرافی که نوشتم داستان کوتاهی به نظر میرسه اما برای من .... برای ما ..... راه پر پیچ و خمی بود پر از امید و نا امیدی
