برش دار برو
ببین نمیگم تو حق نداری
درسته باشه شاید یه شرایطی باشه جونت به لبت رسیده باشه
ولی ترخدا من تو مغزم نمیره
به این فکر کن اون بچه دو روز دیگه چقدرررر کمبود میتونه داشته باشه چقدر غصه بخوره
میره مدرسه میبینه همه ماماناشون هستن
دو روز دیگه تو جامعه بقیه رو که میبینه فقط حسرته براش
حتی تو ۴۰ سالگیم این فکرو با خودش میکنه که من همیشه ی چیز تو زندگیم کم بوده با هیچ چیز دیگه ایم جبران نمیشه
بعد مادر با پدر خیلی فرق داره تو نباشی اصلا زندگیش انگار نصفس
دلت میاد؟
بعد ی روز اومدیو دیدی وضعیتت درست شد خواستی برگردی
خودت روت میشه نگاهش کنی بگی بخاطر شرایط خودم از تو گذشتم؟
اگه میبینی واقعا داره بهت سخت میگذره بچه رو بردار بعد برو
جای خالی یه مادر بیشتر از یه پدر تو زندگی مشخصه
شاید بخاطر بارداری دیدت منفی هست و افسردگی داری
تحمل کن میدونم گفتنش آسونه و انجامش خیلی سخت ولی تو بخاطر بچه ت صبوری کن و بزرگش کن ،حالا بچه بزرگتر شد دوباره تصمیم بگیر
ولی الان اصلا این کارو نکن،دنیا خودش به انداره کافی مزخرفه ،به بچه ت جفا نکن
وای دلت میاد مگه نمی گی خدا معجزه کرده بهت بعد از چندسال بچه داده پس مطمئن باش ایشالله دوباره هم معجزه میکنه و زندگیت و خوب میکنه ولی صبر کن
گر صبر کنی ز غوره حلوا چینی
والا من و شوهرم از نظر جایگاه اجتماعی هر دو موجهیم. ولی همسر منم به پدر و مادرم که فوت شدن بی احترامی میکرد. هرچند نشوندمش سر جاش. ولی میخام بهت بگم یه مدت روی این مساله حساسیت نشون نده. میدونم وحشتناکه ولی تو هیچی نگو تا تموم شه. بعدم یواش یواش روش زندگیت رو تغییر بده. هرچی گفت این گوش در اونزکی دروازه. بشین تو خونت زندگیت و کن.. ایشالا بچه ات که دنیا اومد انقدر سرگرمش میشی که دیگه وقت دعوا نمیمونه
چند ساله وضعم همینه
دیروز خواستم برم سیسمونی رو دیدم انقد اشک ریختم نفسم قطع شد چیکار کنم دارم آب میشم نمیزاره جایی برم خونه دوستام نمیزاره مسافرت نمیبره همش تو خونه ن خودشم آدمه بدیه مغرورررره ابرو ریزی راه میندازه سبکه چت میکنه با دخترا خانوادش بدن بیمارستان بودم یه زنگ نزده ببینه چطورم
شرایطت سخته واقعا،من قضاوتت نمیکنم،دیدم مادرایی که بچه ها رو دادن به پدر و رفتن پی زندگیشون شمام فکر کن ببین چکاری به صلاحته همونو انجام بده،ولی اگه خواستی جدا بشی پدر این مرتیکه بیشعور و دربیار که دیگه به پدر مادرت فحش نده و تا قرون آخر مهریه رو ازش بگیر
