هیچوقت دوسم نداشتن اما حالا ورق برگشته و من اصن خوشحال نیسم قلبم درد میکنه
خب
بگین
همیشه از بچگیم خونواده پدری و مادریم بهم اهمیت نمیدادن ینی بقیه براشون عزیزتر بود تو خونواده پدریم هیچکس باهام بازی نمیکرد چون هرچیزی ک اونا میخاستنو من داشتمو بهم حسودی میکردن پدرو مادرمم هیچوقتتتت ازم دفاع نمیکردن
خیلی صدمه دیدم خیلییی بچه های دیگه ی خونواده منو بازی راه نمیدادن هیچوقت میگفتن تو نباید بازب کنی با ما و ما از تو خوشمون نمیاد ی بار یکیشون با پاش زد تو لبم و لبم خبلی خیلی خون اومد اما هیچکس دعواش نکرد
بچع ها کسی نیست برای کی اخر داستانو بگم
خب بقیشو بگو
بگو عزیزم
بگو داری خوب میگی
خلاصه اینکه جوری اذیتم کردن ک هیجوقت یادم نمیره هیچوقت کسی دعواشون نکرد حتی وقتایی ک منو از بازی بیرون میکردنو مینداختنم تو حیاط و میگفتن حق نداری ب مامانت بگی و من تنها گریع میکردم
اگه بخام تک تک بگم چه جوری کودکمی نابود کردن اشکتون میریزه چون من بچه ای بودم ک تنها بود و دلش ب اونا گرم بود اما هیچکس دوسش نداشت
منم بچه ک بودم مثل تو بودم 😐🥴
منم شاید یه روز داستان زندگیمو نوشتم🤔🤔🤔
ی بار یکیشون ار همه بدتر بود ی حرفی در مورد خونواده زد و رفت گفت من گفنم و من ب هرکی گفتم ک اون گفته هیچکس باور نکردو من کتک خوردم از بچگیم آرزو میکردم ذات پلیدش پیش همه معلوم ش تا همه بدونن من تقصیری ندارم
سالها گذشت و هممون بزرگ شدیم الان ک میگم با گریع مینویسم
تند تر بنویس🙏
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
30 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
30 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
