یه دختر ۲/۵ ساله دارم یه پسر سه ماهه ..خیلی سخته دوتا بچه با فاصله سنی کم.جدا از مشکلات سخت بچه داری و خانه داری مشکل مالی کمبود توجه از طرف همسر هم هست.خیلی از نظر روحی از بین رفتم هیچ روحیه و انگیزه ایی ندارم.میدونم هرچی بی انگیزه تر میشم شوهرم ازم دوتر میشه.واسه کوچیک ترین مسائل قهر و دعوا راه میندازم بهش غر میزنم.دلم میخواد شاد و با انرژی باشم ولی با کدوم انگیزه.چجوری آخه؟خیلی حالم گرفته.کاش زندگی یه روی خوش بهم نشون بده.ناشکری نمیکنم بخاطر بچه هام ولی😣
همین الان باشوهرم بخاطر خریداش بحثم شد همه چیزو ریخت تو سطل و با عصبانیت رفت بیرون.نمیدونم قراره تا کی اینجوری باشه.زندگیم تکراری و خسته کننده شده
دومی رو میتونم بپرسم چرا اوردین با این شرایط و مشکلات؟
ولی بابت این موضوعاتی که گفتی ببین الان همه‌ی دنیا دارن دست و پنجه نرم میکنن با افسردگی و یکنواختی و روتین‌وار شدن زندگی‌شون
پیش مشاور برو اگه شرایطشو داری. اگر نداری با یه دوست سعی کن هفته‌ای یه‌بار حرف بزنی کسی که معتمدت باشه و بتونی حتی فقط خودتو پیشش خالی کنی ... به سلامت و ارامش روان خیلی کمک میکنه
خدارو بابت داشتن بچه هام شاکرم.شاید خیلی ها الان حال منو دارن بخاطر نداشتنشون .ولی همیشه دلم میخواست یه مامان نمونه باشم یه همسر نمونه ولی الان هیچ دل خوشی از زندگی ندارم.همه تلاشم فقط اینه بچه هام خوب تربیت بشن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
3 ثانیه پیش
4 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
