شما برای پسری که خوبه تلاش میکنید یا رهاش میکنید

واسه هیچ مردی نباید تلاش کرد.باید بزاری به پات بیفتن.اینو تجربه ثابت کرده.نباید اصلا قدمی برداری

بله، ولی قسمت من نبود و شوهرم خیلی ذاتا آدم بهتری هست، خدایا شکرت

کسی سمتت میاد فراری نده، ولی اصرار و پا فشاری و شکستن غرور هرگز، چون خدا مهربونه و ازش بخوای اجابت میکنه، گس چرا غرورمو رو بشکنیم

والا 

غیرازینکه نگرانی برا خودش درست کنه و خودشو اذیت کنه‌کار دیگه ازش برنمیاد همون بسپره به خدا بهتره 

یه نفر اگه امام زاده باشه اما تورو نخواهد تلاش فایده نداره

نه هرگز، حتی یک لحظه، من قبل ازدواجم رفتم مشهد و گفتم آقا واسطه ازدواجم بشه، گفتم هر چی خیر و صلاحم هست و باعث عاقبت به خیری میشه، که شوهرم جور شد

حرف اصلیم رو گفتم دیگه

به سه چیز سخت معتقدم :

  ۱) هییییچ چیز در جهان ، ارزش خرد کردن شخصیتم رو نداره واسم ...

  ۲) اون چیزی که برای منه ، برااای منه ،

هیچکس نمیتونه اونو تصاحب کنه ، مگر اینکه من به این موضوع اعتقاد نداشته باشم ، اونوقته که ممکنه خلافشو تجربه کنم ..

  ۳) از اونجایی که بنای تمامِ اتفاقات جهان همیشششه بر خِیره ، چون خداوند خیرخواهه 

پس هر اتفاااقی که بیفته به نفع منه

حتی اگر ظاهر اون اتفاق این نباشه

مثلا شخصی که به نظر خیلی تاپ میاد ، از زندگیم خارج بشه.قطعا گزینه بهتری در راهه 

البته اگر به هرکدوم از این موارد باورنداشته باشم ، ممکنه خلافشو ببینم

و اگر باور داشته باشم  صددرصد ، نتیجشه مثبتشو میبینم ...

همین سایت نگاه کن طرف ده سال التماس کرده بیا زنم شو ببین الان چطوره وای ب حال روزی ک بیافتی ب تلاش 

فوقش میتونی یه پیشنهاد بده از احساست بگی والسلام

عزیزم همه ی ادما صاحب اختیارن.شما هم میتونی هرکاری صلاح میدونی انجام بدی.سوال پرسیدی منم جواب دادم طبق تجربه ی خودم و خیلی از اطرافیان.من قبل ازدواج همسرمو دوست داشتم خیلی هم تلاش کردم براش و بهم رسیدیم. توی ازدواج سابقم همسرم بود که بینهایت منو دوست داشت و خیلی تلاش کرد تا بهم برسیم.من این دوتا رو که مقایسه میکنم میبینم چقدر عزت و احترام من توی اون شرایط بیشتر از الان بود.ذات مرد همینه زنی رو که با تلاش به دست بیاره قدرشو میدونه و براش خیلی ارزشمنده 

بستگی داره من یه پسری بود اخلاقش عالی خیلیم دوسم داشت جوری ک خودش میگفت البته منم حس میکردم ۵ سال منتظر بودم وضعش خوب شه یا بره خارج اما هیچی به هیچی تازه بعدش ادعاش اوند که اون ب پای من مونده نرفته بادخترها دیگ منم گفتم نخواستم چنین کسی از اولم اشتباه کرده بودم بخاطر اخلاق و عشق قید پول و شغل زده بودم و باهاش بودم خداروشکر میکنم زنش نشدم حداقل عقلم رسید زنش نشم ولی ۵ سالم و احساسم هدررفت منم عاشقش شدهه بودم اماالان فقط معیارم پول و .. با یکی ک خارج و دکتر وضعش عالی هستم واسه اونم تلاش نمیکنم خیلی خودش میخواد بیادازدواج کنیم ولی خب از خیلی از اعتقادام گذشتم دوس داشتم با پسری ازدداج کنم ک پاک باشه با دخترا نبوده باش ادن قبلی تقریبااینجوری بود ولی اینک خارج باهزاران نفربوده خودشم میگ ک بوده و دوست معمولی بودن بادخترا براش عادی و خیلیا چیزا دیگ ک من دوس ندارم ولی خب فهمیدم با یه پولدار ازدواج کنی بعد باهات بدباش بهتر با کسی ک هیچی نداره و ولت کن یا ادعاش بیاد و بدرفتارکن تازه ادن پولدارو کسی ک خارج رو ول کنی جداشی اقامت و پولم گیرت میاد بچه هم اگ بیاری اینده اش تامین ولی بااون بی پول نه جداهم شیم بدبخترازقبل میشی پس دل ب اخلاق خوب نبند اگ شرایطتشم عالی تلاش کن اگ نه فقط اخلاق داره و شرایطش عالی نیس ارزش نداره چقده تایپ کردم😬

اولا از رو ظاهر زندگی دیگران نمیشه به خوششون پی برد

بعدشم اگر منظورتون از خوشی ثروت هست، اون آقا مولتی میلیاردر بود، شوهرم خدا رو شکر دستش به دهنش میرسه، اون ثروتمندتر، ولی ازش خبر ندارم که ازدواج کرده یا نه، اون آقا تو بهترین منطقه تهران زندگی می‌کرد، چند تا ماشین خارجی داشت، و خودش اولش خیلی اصرار به دوستی کرد، من اصلا نه میدونستم اینقدر ثروتمند هست.، نه دنبالش بودم، ولی خوب بعد از چند بار اصرار رفتم دیدمش، خیلی رفتار با خانم ها رو خوب بلد بود، برای قرار اول یه عطر گرون خریده بود برام، برای تولدم لپ تاب و برای عیدی برای آیفون گرفت، در کل اینقدر محبت کلامی و رفتاری و مالی داشت، من وابسته شدم، کلا هم خیلی اهل دوست پسر نبودم، اما خوب خیلی اختلاف طبقاتی داشتیم و خانواده اش مخالفت کردن، منم بعدا متوجه شدم بهتر باهاش ازدواج نکردم، چون به خاطر شرایط مالیش خیلی ها دوره اش بودن و خودشون رو خیلی بالا می‌دونستن، با شوهرم آرامش دارم، آرامش قیمت نداره

عزیزم بعدا فهمیدم چون پولداره، روابط آزاد کم و بیش داره، چون دیگران خودشون بهش پیشنهاد میدادن و یه مشکل دیگه این که تقریبا هر روز مشروب می‌خورد، ولی واقعا اونم انسان خوبی بود، خیلی دست به خیر داشت، همیشه یادش میفتم براش دعا می کنم خوشبخت بشه، حکمت بودنش تو زندگیم این بود که خیلی بهم اعتماد به نفس داد، همیشه از ظاهرم تعریف می‌کرد، همیشه در ماشین رو برام باز میکرده، طوری باهام رفتار می‌کرد که انگار زیباترین و بهترین زنه روی دنیا هستم، ولی خوب میدونم با کسی هم ازدواج کنه، روابط دیگه هم خواهد داشت، زیادی ثروتمند بود

حتی به من گفت خانواده ام مخالف هستن، صیغه ام بشو برات خونه و ماشین میگیرم و یه شرکت میزنم ولی خوب من پول نمی خواستم، خانواده میخواستم، عشق و محبت

الانم وضعیت مالیم متوسط هست ولی یه مرد واقعی کنارم هست که به دنیا می ارزه

اگه خوب باشه چرا تلاش نکنم؟

کلیشه ها رو بریز دور