میدونم که خودتم میدونی!
دنیا همش خورشید و رنگین کمون نیست....
تا میتونه میکوبونه!!!
جای ناملایم و بی ریختیه..... حقیقتاً جای تلخیه...
و اهمیت نداره چقدر قوی باشی..
تورو زمین میزنه و اگر بهش اجازه بدی تا ابد همونجا نگهت میداره..
تو،من،یاهرکس دیگه نمیتونیم به محکمیه زندگی ضربه بزنیم...
میتونیم ساعت ها،، روزها،،، ماه ها بشینیمو گله کنیم..
از این دنیا،از آدمای پست فطرتش،از بازیای کثیفش،از اینکه دیگه نمیکشیم،از اینکه خسته ایمو نای ادامه دادن نداریم..
ولی نمیتونیم اینجوری با گله و شکایت ادامه بدیم.
مسئله این نیست که چقدر محکم ضربه میخوری مسئله اینه که وقتی ضربه خوردی بلند شی و همچنان به مسیرت ادامه بدی...
چقدر میتونی سختی هارو بپذیری و باز حرکت کنی؟
حالا اگه میدونی ارزشت چقدره برو و حقتو بگیر.اما باید شهامت پذیرفتن ضربات زندگی رو داشته باشی... نباید انگشتاتو نشونه بگیری و بگی اونجایی که میخوای نیستی بخاطر این و اون یا هرکسی...
ترسو ها اینکارو میکنن نه تو
اینکارو با خودت نکن!! بلند شو و تغییرش بده
حالتو!!
زندگیتو!!
همه چیزو!!
من خسته ام!! خسته تر از خسته....
ولی خوب میدونم که اینجا جای من نیست.باید تغییرش بدیم دوست من ..