بدبختی ما خانوما اینه که حرف زدن سختمونه ود لمون میخواد خودشون بفهمن چمونه تازه وقتیم به سختی میگیم چی تو دلمونه کلی تعجب میکنن ازکاه کوه ساختی، فراموش نمیشه کرد ولی زیاد فکرنکن بدتر حال آدم بد میشه مخصوصا تودعوا
حرفتون درسته
اما بعد از دعوا و بحث باید یه صحبتی بشه دلخوریا رفع بشه
همینطوری دوباره بدون رفع دلخوری که نمیشه
به فرض اینکه من آشتی کنم بعد بخوام مثلا بگم چرا اینطوری کردی خوب نظر منم درنظر میگرفتی دوباره دعوا شروع میشه
نمیگه که راست میگی اشتباه از من بود. یعنی مشکل ما حل نشده میمونه
شوخی نمیکنه گوارشش مشکل داره خیلی خوشتون اومد اینم داشته باش که کلی آروغ میزنه انگشتشم لای دندوناشه و تا من نباشم دستش تویه دماغشه.حالا عالی ترش اینه کلیم زن باز هس وبعد ازدواج دیدم کلی زن وصیغه داره ودکتر هم هستش در ضمن اینو گفتم که فک نکنی حالیش نیس
اسی نذار اینجور بگذره، من کاملا درکت میکنم، مسیله ها وقتی حل نشه کم کم جمع میشه و رودلت سنگینی میکنه، به شوهرت بگو بیاد حرف بزنه، توهم باهاش حرف بزن، بهش بگو چقد نیاز داری که ازت دلجویی بشه باهات صحبت بشه نه اینکه با ی شاخه گل سروته همه چی هم بیاد
ما هم اولا همینطور بودیم، ولی الان راجع بهمه چی حرف میزنیم،نمیذاریم چیزی مبهم باشه واسمون
ادمای بزرگ قهر نمیکنن حرف میزنن!
شما قهر میکنی عادی شدی!من خودم عمرا نمیرم به کسیکه باهام قهر کرده بگم چرا و چی شده و...عمرا هم پیش قدم نمیشم واسه اشتی، اصلا واسه هیچی.
وقتی اومد گل اورد بهش میگفتی از دلم درنمیاد اینجوذی.بعدم رو هم تلمبار شده مرد جماعت اعصابش نمیکشه بیاد تک تکشو از دل دربیاره.یا ببخش و ازاین به بعد حواستو جمع خودت کن یا فقط خودت عذاب میکشی مثه تمام این 7سال!
تو که میری آشتی میکنی بعدش هم با آرامش بگو از این حرفت دلخور شدم
