همیشه فکر میکردم داغ فرزند برای آدمکای معمولی سنگینه و امام ها و آدمای بزرگ میتونن باهاش کنار بیان چون انا لله و انا الیه راجعون.
امروز تو روضه ای شنیدم که می گفت:
وقتی حضرت علی اکبر رو با نیزه و شمشیر و با ضربات زیاد به زمین می اندازن و ایشان پدرشان را صدا می زنند و از پیامبر یاد می کنن، امام حسین به سمتشون میرن با سرعت و با بغض میگن " خدا بکشد آن مردمی را که تورو کشتند"
و بعد با صدای بلندی بر فرزندشان گریه می کنند.
وقتی دست دخترم سوخت باهاش مردم و زنده شدم! یا امام حسین چی کشیدی وقتی کشته شدن همه عزیزانت رو دیدی؟چه دردی؟ چه صبری؟
((مزاحمان جنسی ماسک زشتی برچهره ندارند. آنها زرهی از اعتماد بر تن دارند)).
به کودکان اموزش درست بدهیم.http://www.ninisite.com/discussion/thread.asp?threadID=639547&PageNumber=2