درکت میکنم. خیلی سخته بخوای تو یه خونه اونم با خانواده شوهر زندگی کنی. چقدرم خوب باشن باز یه جایی میرن تو اعصاب ادم. آرامشی وجود نداره زندگی شخصی پیشه عمومی. رو حرفت بمون و بترسونش. این حق توئه که بخوای مستقل باشی.اونم با دوتا بچه
پس تو هم خودتو کوچیک نکن و برنگرد تو اون خونه. بخاطر ادمایی که برات ارزش قائل نیستن و سراغی ازت نمیگیرن. نگران شوهر و بچه هاتم نباش. چون بخاطر دوتا بچه هم که شده باشه شوهرت مجبوره یه کاری بکنه. تو فقط سفت و سخت رو تصمیمت بمون.فقط سعی کن بی احترامی نکنی به شوهرت. تا خودش اینو بفهمه که حق با توئه
اره گلم اخه من ی دو روز اومده بودم خونه بابام با رضایت و اصرار خودش بعد بهش گفتم فلان جا خونه هس بریم ببینیم گف ت با پدرت برو ببین خوشت اومد اوکی کنیم مام رفتیم نمیدونم چیشد ک غروب یهو پا شده اومده حیاطمون بی ابرویی کرد دعوا کرد رف منم نرفتم باهاش گفتم خسته شدم تا کی بخاطر ی خونه التماست کنم گفتم خونه گرفتی ک میرم نگرفتی هم خودت میدونی
خانوادشم همش میگن خودش برگرده مگ برای خوشی نرفته خونه باباش منم خبر رسوندم گوششون ک ی روز نبودم اتاقم حسابی شوهرمو عوض کردین و با توپ پر فرستادین دعوا چرا برگردم مگ اومدین دنبالم
هرکیو واسطه کرد گفتم خونه پدرشوهرم نمیرم وقتی هیشکدومشون نمیان دنبالم گفتم شوهرم خیلی میخاد خونه بگیره اگ نرفتم طلبکار باشه
اووو اره عزیزم میگم ک منه لعنتی طلاهامو کامل فروختم ک نیسان بخره بره بار بخدا الان بار میزنه میره رشت صاف ۱۴۰۰ میمونه برگشتم نزدیک ی تومن بار میزنه هر روز کمه مگ؟ مشکل فقط مامان باباشه ک دو دستی چسبیدن بهش و همه جوره ساپورتش میکنن
بدبخت شوهرم کل رفیقاش انگ بی عرضگی و بی ناموسی میزنن بهش میگن تا پاش ب ماشین نو خورد زنشو فروخت
انشالله که مشکلت حل شه خواهر. خیلی سخته دیته جمعی تو یه خونه زندگی کردن. من شوهرم خیلی وابسته پدر مادرشه. صبح پا میشه میره خونشون عصر برمیگرده بخدا دیگه برام‌مهمم نیست. من ناهارمو میپزم با بچم میخورم. گاهی اوقات میاد. ولی همین که دو سه روز میرم اونجا میمونم به معنای واقعیه کلمه دیوووونه میشم. اصلا اون محیطو دوس ندارم. با کلی جنگ‌و دعوا راضیش میکنم منو بیاره خونه. بهم میگه بیا اپارتمانمونو بفروشیم بریم تو حیاط بابامینا خونه بسازیم که من زیر بار نمیرم. حاضرم بمیرم ولی تو یه حیاط باهاشون زندگی نکنم که باهام‌مثل کلفت رفتار کنن. هر چند دیگه کارم از کلفت هم گذشته. چه برسه به این‌که برم تو یه خونه باهاشون زندگی کنم. تو هم اصلا کوتاه نیا به هیچ وجه
