پدرم کارمنده.اما قبلنا خانوادم چون مدیریت اقتصادی نمیکردن انگار فقیرا بودیم
من بچه دوم خانواده بودم و همیشه چیزای خوب برای خواهرای کوچیکتر و بزرگترم بود.یادمه ده سالم بود برای عروسی داییم بابام یه دست لباس بیشتر برام نخرید و من همونو شب حنابندون و عروسی پوشیدم.دوستم منو توی عروسی دید و گفت چرا لباس دیشب رو پوشیدی؟!منم کلی خجالت کشیدم و نمیدونستم بهش چی بگم. بهش گفتم لباسم گم شده😥😅 یا مثلن یه کیف برای اول ابتدایی برام خریدن تا پنجم ابتدایی داشتمش.اونقدر سوراخ بود و مامانم برام دوخته بود که کیفمو کول نمیگرفتم .بغل میگرفتم که کسی پارگی هاشو نبینه.همیشه لباسای رنگو رو رفته خواهر بزرگم تنم بود و بهترین لباسا برای خواهر کوچولوم میخریدن!!! یادم میاد پول برای غذای اردو بهم نمیدادن و من نمیتونستم برم.همیشه آرزوم بود کیف چرخ دار صورتی بخرم و هزارتا حسرت دیگه......آخی.الان دیگه بزرگ شدم و ازدواج کردم و انشالله نمیزارم حسرتی به دل دخترام بمونه
شما هم از خاطراتتون بگین
