برخورد صحیح با کودک دو ساله

تربیت دهه 60 یعنی کتک؟     ؟

عزیززممممم ای جونم دختر منم همینطوره حتی گاهی لباس زیرامو هم میاره وسط سالن 

ولی من با عشق جمع میکنم چون تیکع ای وجودمه نفسم ب نفسش بنده

عزیزم بچه تو این سن همینه دیگه باید صبوری کنی.با ارامش بهش یاد بده صبرتو ببربالا هر چقدر تند برخورد کنی بدتر لج میکنه

دختر منم همینه صبح تا شب دنبالمه کلی حرصم میده اما تحمل میکنم اونکه چیزی نمیفهمه عصبی هم بشم میاد بغل خودم گریه میکنه

بچه ها تو این سن تازه لج بازی و اعتراض رو یاد میگیرن..فقط هرچیزی که میخوای دست نزنه دسترس نزار... نبینه و دستش نرسه...فعلا متوجه نصیحت نمیشه..حتی نمیدونه چه کاری بد و چه کاری درست هست... مهارت های کلامی اش به قدری پیشرفت نکرده که درک کنه دست نزن یا خطرناکه معنیش چی هست

تا 4-5 سالگی تذکر هم زیاد موثر نیست

من اتاقش رو جدا کردم و اجازه میدم تو اتاق خودش هر کاری دلش خواست بکنه... همش ریخت و پاشه ... پر از اسباب بازی.... لحاف و تشک.... بادکنک و توپ.... دیگه خیلی کم به کابینت های من دست میزنه..قبلا از خئاب بیدار میشد کابینت هارو خالی می کرد وسط زمین میرفت...

عزیزم اگر هدف‌تون از بچه‌دار شدن پرورش یک انسان تقریبا نرمال و شاده: 

تا ۱۴ ماهگی همه‌ی نیازهاش باید به سرعت پاسخ داده بشه تا حس امنیت و اعتمادش به خودش تقویت بشه. 

تا سه سالگی خیلی کم‌کم قانون‌های مهم بهش گوشزد می‌شه ولی هرگز نباید مورد بازخواست قرار بگیره و بهش احساس گناه و شرم بدیم وگرنه خودمختاری و عزت‌نفسش آسیب می‌بینه. 

اون ریخت و پاش بخشی از فرایند رشد شخصیتشه و برای رشد سیناپس‌های مغزیش لازمه. اصلا توی کارگاه‌های مادر و کودک مردم می‌رن پول می‌دن تا بچه‌هاشون آردبازی و رنگ‌بازی و آب‌بازی و کثیف‌کاری کنند. لج‌بازی بخشی از رشد شخصیت بچه است که متوجه می‌شه قدرت اراده داره. 

وقتی بچه دارید تا چندین سال باید خونه و زندگی و همه‌ی اولویت‌های زندگی‌تون رو بذارید کنار و پرورش بچه‌ی شاد و خلاق در درجه‌ی اول اهمیت باشه براتون. 

اما اگر هدف‌تون از بچه داشتن یک بچه‌ی ترسیده و دوساله‌ی مودبه که بزرگترا بهش به‌به بگن همون تربیت دهه‌ی شصت خوبه که نسل امروز نمونه‌ی کارشونه.