تعادل بهترین انتخابه... ولی جایی که کار داره به کانون خانواده آسیب میزنه باید خانواده انتخاب اول و اولویت اول باشه... افرادی که به ما دل بستن و چشم امید دارن! وگرنه اگه قرار بود آدم با کار‌ش ازدواج کنه خب دیگه چرا وارد زندگی یک نفر دیگه بشه و اون رو زجر بده.. دلبستگی به کار سمه... خیلی باید حرفه ای عمل کرد تا تعادل برقرار بشه.
دوباره سال بعدش خوند بازم قبول نشد ، سال سوم خوند و قبول شد ینی دوسال پیش. عمم شد وکیل
هممون خوشحال بودیم و ذوق میکردیم شهریور ماه امسالم پروانه اش اومد الان دیگه میتونه دفترم بزنه
داییم همون کارگر مغازه موند تو این مدت صبح تا شب رفت سرکار تا خرج خونه و درس عمم و اجاره خونه رو بده .
خوته ای که تو پایین شهر دارن هم سه دونگشو اون موقع زده بود به اسم عمم. دوتا ماشین دارن جفتشم به اسم عممه.
الان عمم هرچی پرونده پزشکی تونسته علیه داییم جور کرده که این مریضه کنترل اعصاب خودشو نداره من جوونم در خطره تو خونه این ، این بچه دار نمیشه . رفته شکایت کرده و طلاق میخواد
دم عمت گرم.یه خانوم‌کاملا مستقل با اعتماد به نفس و متکی به خود و پستکار قوی.کاش منو ب فرزند خوندگی قبول میکردن
وای پشیمون شدم
امیدوارم منصفانه تعریف کرده باشی و حق رو ب داییت نداده باشی و داستانو از نگاه خودت تعریف نکرده باشی
بعضیا متاسفانه جنبه شو ندارن
همچین اتفاقی میفته که آقایون دوست ندارن خانومشون بره دانشگاه
