گفتم ب شوهرم قسطای تو رو باش میدم
بعد ک بحسابم اومد (یه ماه راکت تو حسابم نگهش داشتم تا تصمیم درست و بگیرم)
اون یه ماه شوهر با ندارم ندارم هاش و زیر فشارم و چکار کنم و... هاش تا حدی رو عصابم بود ک گریه میکردم
(بخاطر این که پول و بش بدم.. در صورتی ک قبل ارث من از این حرفا نمیزد زیاد)
منم لجم گرفت و گفتم پولو میدم طلا و دادم طلا بنظرتون خوب کردم؟؟
این سوال یک و جواب بدین الان سوال دومم میپرسم زود(ادامه همین مطلبه)
کار خیلی عاقلانه ای کردی افرین .ب مردا رحم نیومده
اره
حق مسلم شما بوده و خودت باید تصمیم میگرفتی
خوب کردی
بهترین کارو کردی
کارخوبی کردی
خوب کردی
کار درستی کردی
پول خودت بوده حق داشتی که چطور خرجش کنی
خب خودت پیشنهاد دادن بدهیاشو دادی که اشتباه کردی... میگفتی متلا یه بدهی....
بعد الان متوجه شدم که اون موقع هم ک اون همه رو عصابم رفت پول داشته و داشته پس اندازم میکرده
الان جای من بودین چ حسی بتون دست میداد و از این ب بعد چطوری رفتار میکردید
لطفا دوتا سوال و جواب بدین
آفرین که طلا گرفتی به این مردا خوبی نیومده ولی کاش بهش نمیگفتی قسطاتو میدم
بستگی ب شوهرت داره ک ارزششو داره از این کارا بکنی یا ن هرچند من از آدمی ک بوی پول میشنوه آه و ناله هاش شروع میشه بدم میاد
من بودم میدادم چون قبلش بهش قول دادم!
ولی بنظرم کارت درست بوده
شوهرت فکر کنه اصلا همچین پولی نبوده
خودش یه فکری کنه
واااای من مجردم ولی از این شوهرا نمیخوام
خدا یکم غرور
😑😨
