پسری که بخاطر کمک به پدرش، دست هایش قطع شد+ فیلم

پسرک چهارده ساله ای که در اثر یک حادثه تلخ دو دست خود را از دست داده است، برای ادامه درمان خود به کمک نیکوکاران نیاز دارد و از مردم و مسئولان درخواست کمک کرده است. داستان تلخ زندگی "علی " از یک روز تلخ شروع شد، روزی که از پدرش خواست او را همراه خودش به محل کار ببرد. وقتی پدر موافقت کرد، علی سراسیمه و شاداب کفش و کلاه کرد و راهی شد، در حالی که نمی دانست دست روزگار چه سرنوشت تلخی برای او رقم زده است . پدر علی لوله کش بود و علی خیلی دوست داشت به او کمک کند . در فاصله ای که پدر دنبال کاری رفت، علی لوله ای را بلند کرد که به دوست پدرش کمک کند، میله سنگین بود و دستان کوچک علی طاقت نگاه داشتن لوله آهنین را نداشت، بناگاه میله خم شد و روی کابل برق افتاد و برق فشار قوی دو دست کوچک او را لرزاند و سوزاند و همه چیز ناگهان تمام شد و چه تمام شدنی . "علی هاتفی"پسرک بجنوردی به بیمارستان سوختگی شهید مطهری تهران منتقل شد ، اما دستان کوچکش آنقدر سوخته بود که پزشکان برای زنده ماندنش مجبور شدند هر دو دست را از کتف قطع کنند . حالا از آن روز تلخ و سیاه سه سال گذشته است و علی دیگر حتی نمی تواند بتنهایی لقمه ای به دهان بگذارد . همه هزینه های درمان "علی " از سوی بانویی نیکوکار و همراهی دلسوزانه واحد مددکاری بیمارستان شهید مطهری پرداخت شده، اما علی دستانش را می خواهد . می گویند می توانند برای او پروتز هوشمند بگذارند، پروتزی که متحرک است و او با کمک آنها می تواند غذا بخورد، دکمه های لباسش را ببندد، کتابش را ورق بزند، قلم به دست بگیرد، درس بخواند و زندگی کند. اما مشکل این است که این کار برای پدر علی 140 میلیون تومان آب می خورد و او چنین پولی را تاکنون در خواب هم ندیده است. خانم نیکوکاری که پیگیر امور درمان علی است می گوید: پروتزهای ارزان تری هم هست، اما این پروتزها متحرک نیستند و فقط ظاهر داشتن دست را برای علی حفط می کنند و اصلا کاربردی نیستند، در حالی که پروتزهای متحرک می تواند توان انجام امور شخصی را به علی بدهد. او از مسئولان ، ریاست جمهوری، وزارت بهداشت ، وزارت رفاه ، پزشکان خیر و همه مردم نیکوکار می خواهد علی را دریابند. او دست می خواهد تا بتواند به زانو بگیرد و برخیزد.