اول این که گفتم الزام را با اختیار مقایسه نکنید وقتی حسب شغل و وظیفه باید بریم یا برای خرید ضروری خب مجبوریم ولی سفر یه اختیاره که با نرفتن حتی اگر به مریض نشدن یک نفر هم کمک کنیم کار خیلی بزرگی کردیم
دوم این که من شغلم خیلی عمومیه جای شلوغ رفت و آمد دارم ولی محدوده به کارمه ولی دیگه جای نمی لولم مهمونی نمی رم پاساژ برای خرید به ندرت بخصوص تو این اسفند ماه کاملا برای خودم غدقن کردم چون می دونم شلوغه مثلا الان لباس می خوام چه کنم؟ همون هایی هم که دارم کفایتم را می کنه چون قرار نیست مهمونی یا دور همی باشه اگر هم باشه من قطعا نمیرم
تا حد امکان و تا زمانی که اجباری نداشته باشم با استدلالی مثل حوصله ام سر رفته یا همه مردم همین هستند جایی نمیرم و این فقط به خاطر احترام به شخصیت و سلامتی خودمه