باخودم میگم مثلا اگ همسر من بزور اجازه میداد یا میگفت من چیزی نمیخرم هرچی تو خونه هست باید بزاری جلو دوستات .از اونطرف خجالت میکشم همش من برم خونه دوستم و دوست دارم حداقل یبار دعوت کنم پس با تمام شرمندگی و با هرچی تو خونه هست غذا درست میکنم و دوستام دعوت میکنم .حداقل ارزو بدل نمونم ک دوستام نیومدن خونم و از قضا دستپختمم خوب نیست ولی تلاش کردم خوب پذیرایی کنم با هرچی داشتم .پس ناراحت نباش چون میگی باهم خوبین
صمیمت یه چیز دو طرفه هست اگه باهم صمیمی بود پنج سال نمیومد خونمون بره و بیاد یه بار دعوتم میکرد تا من ازش توقع نداشته باشم اینجا شما ک انقدر مومنی یاد بگیرین انقد قضاوت نکنی من خیلی کاراشو نگفتم ترسیدم شناسایی شم براش تا ناراحت شه
ن نباید توقع داشته باشی دقیقا همون قدر ک تو خرج کردی و پذیرایی کردی اونم بکنه.هرکس سبک و شرایط خودشو داره خب
