اون بچه هیچ گناهی نداره نباید باهاش بدرفتاری بشه توی روحیه اش خیلی اثر میزاره بعدم وجدان آدم چی میشه اگه بخاد کودک آزاری کنه مقصر فقط مادر اون بچه است به نظر من فقط و فقط باید با شوهرت صحبت کنی اونم یه صحبت دوستانه و منطقی نه با بحث و دعوا چون کاملا برعکس جواب میده اینطوری...
یه روز که همسرت حوصله داشت سر صحبتو باهاش باز کن راجب بچه آینده تون باهاش حرف بزن اینکه دختر دوس داری یا پسر راجب اسمش مثلا نظرخواهی کن بعد که به ذوق آوردی همسرتو بهش بگو مثلا مریم ( خواهر شوهرت) خیلی دختر خوبو شیرینیه منم خیلی دوسش دارم ولی من فعلا حوصله بچه داری ندارم دوست دارم انرژی مو ذخیره کنم به خودم برسم شاد باشم تا چند وقت دیگه که میخام بچه دار بشم وقت و انرژیمو بزارم واسه اون روحیه داشته باشم خسته نباشم از بچه داری بگو میترسم نگه داری از مریم منو از بچه ی خودمون غافل کنه بگو دوست داری هرازگاهی بیاد اینجا که با روحیه بچه ها هم آشنا بشی ولی همیشه خسته ات میکنه... بعد به شوهرت بگو به مامانش بگه به تو بگه که وقتایی که حوصله داری و کاری نداری زنگ بزن مریمو بفرستم پایین.. تو هم اصلا نمیخاد زنگ بزنی دو هفته یبار مثلا زنگ بزن بفرستتش پایین که عادت کنه دیر به دیر بیاد خونتون.. پایین بود یا بالا؟؟ 😂
اصلا نگو آرامشتو میریزه بهم و از کلمه خواهرت استفاده نکن که مردا خیلی حساس رو این کلمه😅