بنظر منم دلیلش همین مجردیشونه
اگه متاهل بودن حال بهتری داشتن ولو با مشکلات متاهلی و بچه داری
میترسم منم دچار این وضع بشم
خواهر شوهر خودم با وجود شوهر افسرده به نظر میاد اینطور که قبلا از مادرش شنیدم آنقدر خواستگار خوب رد کرده برا دخترش آخر زورکی شوهرش دادن
اونم از مجردی میاد
حتی یکی ک کار داره بچه داره بعد از سی سال ک بازنشست میشه حس افسردگی میاد سراغش
اینا ک کلا اینطوری هستن
نه کاری نه تفریح درست حسابی
پیاده روی و خرید و این چیزا رو میرن
ولی مسافرت درست حسابی رو باید یکی اینا رو ببره
مثلا شوهر من یا بقیه برادرها
اینم ک خودش مشکلات خودش رو پیش میاره
من همش میگم کاش شوهر کرده بودن
میدونی فشاری ک ب خاطر شوهر نکردن اینا ب شوهرم وارد میشه خیلی زیاده
گاهی عصبانی میشم از پدر مادرش
ک بچه درست کردن ولی تا لحظه مرگشون ب این فک نکردن خب آینده این بچه ها چی میشه
موقع مرگشون بچه اولی چهل سال داشته اما هیچکدوم رو سروسامون ندادن
الان غصه شون رو شوهر من میکشه
ببین مجردی خوبه
ولی باید سبک زندگیش رو بلد باشی
صرف اینکه مجردم پس خوشحالم نمیشه
باید درآمد سرشار داشته باشی حالا یا از جیب بابا یا از شغل خودت
باید دوست‌های خوب و مثل خودت و در رنج سنی خودت داسته باشی
باید بتونی مسافرت بری
باید بتونی پارتی و مهمونی و دور همی بری
اینا وقتی نباشه صرف اینکه مجردی و خوشحالی ایجاد نمیشه
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
1 دقیقه پیش
1 دقیقه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
