امام باقر(ع) از امام زین العابدین(ع) روایت کرده است که آن حضرت در روز عرفه جمعی را مشاهده کرد که دست نیاز به سوی مردم دراز کرده و کمک میخواستند، حضرت فرمود: وای بر شما، آیا از غیر خدا در این روز حاجت میطلبید در حالی که در این روز امید میرود که فضل خداوند حتی شامل بچههایی شود که در شکم مادرانند.
در روز عرفه، مخصوصا دعا برای مؤمنان و دوستان بسیار سفارش شده است. چه آنان که زندهاند و چه کسانی که از دنیا رفتهاند.
از ابراهیم بن هاشم که از بزرگان شیعه است چنین نقل شده که: «عبد اللّه بن جندب» را در سرزمین عرفات دیدم که در روز عرفه، غرق در دعا و راز و نیاز بود. دستهای خود را به سوی آسمان بلند کرده بود و اشک از چشمانش سرازیر بود و فراوان گریه میکرد. در پایان نزد او رفتم و گفتم: وقوف و عبادت هیچ کس را مثل تو ندیدم. گفت به خدا سوگند، فقط برای برادران مؤمن دعا کردم، زیرا از امام موسی کاظم(ع) شنیدم که فرمود: هر کس برای برادران مؤمن خود دعا کند، از عرش ندا میرسد که صدهزار برابر آن برای خود تو خواهد بود و من نخواستم از صد هزار برابر دعای فرشتگان که یقیناً مستجاب است، دست بردارم و برای خودم دعا کنم که نمیدانم مستجاب خواهد شد یا خیر.
اللـــهم عجل لولـــیک الفـــرج و العــــــافیه و النـــــــصر