دوس نداشتم اینطوری ،دوس داشتم خانوادمو واقعا دوس داشته باشه و احترام یزاره نه مجبوری،ب این فکر میکردم ک روش زندگیمو عوض کنم
دوسش داشته باشید براش کافیه
انقدغربزنه بترکه جوابشونده
محبتش اگر جواب نداشت واسه خانوادم حقیقت اجازه نمیدادم دیگه بیشتر از این خودشو جلو دست و پا بندازه
اجازه ندم خانوادشو ببینه؟
خانوادش از هیچ تلاشی برا به هم زدن زندگی و ارامش و اعصابمون فروگذار نمیکنن اما اصلا تا الان حتی یک بارم نخواستم خانوادشو نبینه
راستش اگه خودشم این کارو بکنه ترس میگیره منو
چون کسایی که زحمتشو کشیدن یه عمر راحت کنار بذاره کنار گذاشتن من که براش خیلی باید راحت تر باشه
این نظر منه البته هرکی بهتر میدونه شرایط زندگیشو
صلاح خودتو بهتر میدونی ولی شنا از طریق دیگه هم میتونی جلو دخالتشون رو بگیری قطع رابطه اخرین راهه
اونا زحمت پسرشونو کشیدن از تو جوب که پیدا نکردنش!! دلت میخواد بچه های خودتم همچین کاری باهات کنن؟؟؟؟
من خیلی وقتا جلوشو میگیرم اما واقعا بعضی جاها دست خودش نیست... همین چند روز پیش مثلا یه کادوی خیلی گرون واسه تولد رفت داد به یکی هنوز تولدش یه ماه مونده این از ذوق از یه ماه پیش خریده بود اخرم زودتر رفت داد طرف اصلا ازش تشکرم نکرده بود. خیلی ناراحت شدم واسش
اگه مجبوری نباشه غر نمیزنه،منظورم این نیست ک شما اجبارش میکنی منظورم اینه واسه اینکه دنبال تنش و دعوا با شما نیس اینکا رو میکنه وگرنه نباید غر بزنه وقتی خودش راضیه،با خانوادش ارتباط بگیر ب نظرم هر چقدرم بد باشن دنیا دو روزه خدایی نکرده از دستشون بده ی عمر عذاب وجدان میکشه
ارسال نظر شما
تاپیک های به روز شده
23 ثانیه پیش
24 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های 2 روز گذشته
داغ ترین های تاپیک های امروز
