من از خدام ناراحتم 😔

همیشه هربار ناراحتم هم بابت داشته هام شکرمیکنم و بعد ناراحتی هامو میگم ولی هربار سعی کردم مثبت باشم انرژی بدم شاد باشم یه اتفاق افتاده که بدتر خورده تو ذوقم مثلا چندماه پیش یه مشتری اومد سر قیمتم به توافق رسیدن از خوشحالی داشتم میمردم صد بار گفتم خداروشکر حتی گشتم خونه حومه شهر که تا خود شهرمون 20 دقیقه فاصله هست پیدا کردم که به پولمون بخوره جاری هام همه میخوام بالاشهر باشن حتی رهن ولی من به حومه شهر تک و تنهام راضی بودم حتی تو رویام خونمم دکور کردم ولی روز قرار داد طرف رفت که رفت گوشیشم جواب نداد 😔 من حتی به خونه تو روستام راضی بودم ولی خدا همونم دریغ کرد ازم 

ممنون عزیزدلم الهی خدا همه خوشحالی هارو سهم دلت کنه ❤️

بخدا من داشته هامم میبینم میدونم مثلا هربار که حقوق میگیرم میگم خداروشکر پارسال نداشتیم هربار سوار ماشینمون میشم میگم خداروشکر که هست همیشه میگم خداروشکر شوهرم دوسم داره و خوبه یا دقیقا کرونا گرفتم بویایینداشتم حالا هنوز بعد یه ماه که خوب شدم میگم خداروشکر که بو میفهمم تا قبلش نمیدونستم چقدر بویایی مهمه بخاطر همین از مریض شدنم ناراحت نیسم همش نداشته ها رو نمیبینم درواقع اصلا نداشته هامو به هیچکس نمیگم با وجودی که اینقدر ناراحتم ولی جلو دوست و اشنا خودمو شاد و راضی نشون میدم کسی که مثلا خونم گیرش بیاد دلش میخواد بده رهن بیاد باز همینجا ولی خدا که از دلم خبر داره 

هر مناسبتی میشه شهادت و ولادت همون امام رو واسطه میکنم حتی شهید هادی هم واسطه کردم و نذر کردم روز شهادتش خیرات کنم ولی بازم هیچی به هیچی. حتی تو خواب دیدم که نذر بسم الله الرحمن الرحیم کرده بودم و میخوندم دقیقا به همون تعداد که تو خوابم بود با امید خیلی زیادی خوندم گفتم خدا بهم یه چیز نشون داده که انجام بدم دلمو شاد کنه ولی نکرد 😔

دست خودم نیست ایقدر همه چیو ریختم تو دلم حرف نزدم اینقدر فکر کردم انگار حباب شدم فوتم کنن میترکم شوهرمم ناراحته ولی بخدا اشکام غیر ارادی شدن دیگه همیشه دلم گرفته حسرت استفاده از یه لیوانم داره منو میکشه بعد مثلا یکی مثل جاریم که حتی یه روز غصه های منو نداشته بعد ازدواجش میاد به من میگه عزیزم تو چمیدونی زندگی چیه حالا بذار خونه زندگی پیدا کنی حالا که خرجتونم کس دیگه میده نمیفهمین خرج چیه درصورتی که اصلا اینجوری نیس هر از گاهی مادرشوهرم میره بیرون چیزی میخره ولی منم خودم ایقد که واسه خونه چیز میخرم که منت نباشه حتی یدونه مانتو نخریدم دو ساله ولی خدا شاهده هیچ گله ای هم نکردم بگم اونا همش مانتو جدید دارن من نه. فقط ناراحتم که خدا کمکم نمیکنه همش میگم وقتی تو که خدایی راضی میشی به این وضعیت و منو سایلنت کردی چه توقع از بندت 

خیلی تلاش میخواد تا این حد مثبت شدن اونم وقتی که همیشه تو ذوقم خورده ولی سعی میکنم رو خودم کار کنم بیشتر امیدوارم بتونم 

اره همسرم واقعا نعمت بزرگیه که هر لحظه از داشتنش راضیم حتی با وجود بیکاریش یه ذره از محبتم کم نشد بهش ولی بخدا هم جلو خودش هم تو خلوت بارها و بارها تشکر کردم همش گفتم بهش خداروشکر که کنارمی به خدا گفتم شکرت که هست ولی حس سربار بودن اضافه بودن حق نداشتن کاری با دلم کرده از اینجا به حدی متنفرم که شکنجه گاهم شده. مثلا من پارسال مامانم رب میخواست شوهرم براش گوجه خرید خودش رب درست کرد بعد گفتم یکمم بگیر برای مامانت که دلش نگیره اونم خرید درست کرد خودشم بسته کرد گذاشت فریزر از هفته بعد مادرشوهرم هرررچی میخرید میگفت وای دختر رب ها رو ببر خونه بابات ایناجا نداریم فرداش میگفت میگم یخچال بابات اینا جا نداره رب ها رو ببری زن داداشم میخواد فریزرش بشوره میخوام چندتا بسته سبزی بگیرم ازش خراب نشه باز روز بعد دوباره نون خریده میگه اخی اگه رب گوجه ها تو فریزر نبود حالا نون بیشتر میذاشتما ببین مامانت تو یخچالش جا نداره ایقد گفت و گفت که شوهرم همشو کرد تو پلاستیک گذاشت ببره سر کوچه بذاره گفتم حیفه بردم بخشیدمش. زندگی روبرام زهر کرده 

ممنون خدا کنه تا شوق دارم بده نه وقتی که دیگه چیزی برام مهم نیس. دقیقا حالا کار داشته باشم یا نه برام مهم نیس چیزی که بخاطرش هزارجا کلاس رفتمو تلاش کردم 

خدا برات حفظش کنه دوستم الهی قدم دار باشه و موفقیت هاشو جشن بگیری. ممنون از دعای خیرت ❤️

☹️☹️ ولی چه میشه کرد اصلا