چقدر خوبه آدم همه چیزش از نوع نابش بخواد ؟

چقدر زیباست آدم همه چیز رو نابش بخواد تو زندگی :

از قبیل آرامش ، سلامتی , عشققق اونم عشق خالصصص ، دوستی , معاشرت ، رابطه و ....

من خودم فردی هستم که چیزهای نصف نیمه و غیر اصل از زندگیم حذف میکنم ، عشق های نصفه نیمه روی ظاهر بیهوده ، معاشرت های بیهوده نصف نیمه بیخودی , افرادی که در کنارشون آرامش ندارم و در کنارشون آزار میبینم همه حذذذذف ، تو زندگیم الان در حال حاضر توی تنهاییم آرامش و سلامتی دارم خودم با خودم همه چیز رو راست خودم در کنار خودم در صلحم و خودم در کنار خودم رشد بالندگی تجربه میکنم ، به فردی هم در کنارم بخواد قرار بگیره اینهارو میدم اما اگر بخوان یک درصد ارزش هام و ثروت هایی که خودم برای خودم درونی کردم مورد تهدید قرار بگیره سریع حذفش میکنم ! وابستگی به فرد بیرونی ندارم عشق به خودم درونم جاری هست سلامت روان روحم جسمم برام فوق العاده مهم چون آرامش نداشتن خیلی گرون به پای آدم تموم‌ میشه ! 

الان کسی دور برم اطرافم خیلی نیست با دوستام قطع رابطه کردم چون بدونشون از روی ظاهر بود نصفه نیمه بودن من ناب بودن میخوام ، حتی اعضای خانوادم برادر و زن داداشم کنار گذاشتم محبت از نوع ناب میدادم اما از روی خساست اون بهم میدادن ! من در آرامش کاملم خودم خودم دوست دارم چون خوشبختی به خودم هدیه دادم !

کدوماتون همه چیز از نوع نابش میخواین و واسش چکار کردین ؟