مثلا خیلی وقتا جواب‌های محکمی داره ولی نمی‌تونه کلماتو درست ادا کنه و بازنده بحث میشه؟!
یا مجبوره از کلمات جایگزین استفاده کنه که ۱۰٪ منظورشم نمیرسونن؟!
تو مدرسه سرکلاس وقتی داره صحبت میکنه دوستاش پچ پچ می‌کنن یا اگه خیلی باشعور باشن باترحم نگاهش می‌کنند.
تو دانشگاه تا استاد یه سوال ازش میپرسه جلو ده تا دختر و پسری که باهاشون رودروایسی داره به تته پته می‌افته!
حق نداره از پسری خوشش بیاد چون میدونه پسرا، دخترای سر و زبون دار و شیطون دوست دارن!
تو جمع فامیل و همکار تا حد امکان سکوت میکنه تا کارد به استخونش نرسه مجبور نمیشه که جمله‌ای رو با بدبختی جفت و جور میکنه و میگه!
این یه گوشه‌ای از زندگی یه انسان بود که به هر دلیلی درگیر لکنت زبانه.
یه گوشه از زندگی خودم... که الان اشکام بند نمیان!
مرسی که موندید و خوندید!
