با اینکه میدونم شیرینه ولی خب یه دلهره ای هم داره
مرگ حقه و دیر یا زود سراغمون میاد...اگه وجدانت در مقابل عملکردت تو زندگی آسوده باشه دیگه مرگ ترسی نداره...
اینکه خبر ندارم اونجا چی قراره به سرم بیاد
از اون دنیا که بخاطر نماز نخوندم سوال بپرسن 🙁
از فضای بسته(قبر)
من خودم از مرگ و اعمالم نمی ترسم...
چون اعتقادم کاملا متفاوته...
من از حس زندگی نازیسته به شدت متنفرم...
کارایی که باید انجام می دادم و ندادم
از گناهایی که کردم
من حتی یه زرم نمیترسم، خودتم تفکرتو راجبش بگو
فقط این که مرگ منو از همسرم جدا میکنه...بچه ام تنها میمونه وبی مادر میشه....وگرنه ار مرگ نمیترسم...بالاخره یه روز از راه میرسه...
برا بچه هام وحشت دارم.بدون من چ بلایی سرشون میاد.
اینکه قراره ادمای این دنیا رو هم اونجا ببینم؟یا کسایی رو ببینم که هیچ وقت ندیدمشون و دلم خیلی خیلی براشون تنگه....
فقط دوری از خانوادم😞 از هیچی نمیترسم
اینکه از عزیزانم دور میشم ولی خب شاید بریم به یه دنیای دیگه به این ادم فکر کنه ادم خوششم میاد تازه
از شب اول قبر
تنهاییش تاریکی قبر
اینکه هیچکس کنارت نیست و تنهای مطلقی😞
از تنهایی تو قبر و سالها پوسیده شدن
ارسال نظر شما
جدیدترین تاپیک های 2 روز گذشته
تاپیک های به روز شده
42 ثانیه پیش
43 ثانیه پیش
پربازدیدترین تاپیک های امروز
داغ ترین های تاپیک های امروز
