بچه ها بیاین از حاجت رواییم بگم..

من از بچگی به خاطر مشکلات خانوادگی ..طلاق پدر و مادرم و بی توجهی و کتکهایی  که از مادرم خوردم و توهین‌های ک بهم کرده بود یک شخصیت کاملا ضد اجتماع بودم ..یعنی به حدی که ترک تحصیل کردم..چون تو مدرسه مسخره م میکردن احساس میکردم خیلی زشتم..ازدواج ک کردم اخلاق پرخاشگرانه و اعصاب داغونم آرامش و از شوهرمو و بعد از بچم گرفته بود یعنی در حدی که وسایل و گوشی اینجور چیزا رو میشکوندم و آبرو برام نمونده بود جلو فامیل و آشنا و همسایه..تا حدود دوسال پیش که به خودم اومدم از خدا خواستم کمکم کنه عصبانیم کنترل کنم..منم تمام سعیمو کردم و به کمک خدا از این رو به اون روشد اخلاقم...حالا بیشتر اون شخصیت سرکوب شدم خودشو نشون داد ازهمه می‌ترسیم در حدی که هر کی میخواست بیاد نزدیکم بدن لرزه می‌گرفتم دهنم کج میشد نمی‌تونستم حرف بزنم ...اینم بگم  بعد ازونکه خدا. کمک کرد که اخلاقم خوب شد با خدا ارتباطم و زیاد کردم و نمازامو تا میتونستم سر وقت میخندم چندی بار حاجت های ریز و درشتم بر آورده شده بود ولی حاجت اصلی ام این بود که خدا کمکم کنه این ترس و خجالتی ک از بنده هاش دارم رو دور کنه ازم ..تا با زیارت عاشورا به روش آیت الله حق شناس آشنا شدم ..یک بار خوندمش ولی کامل نتونستم چون دوران پریود نمیشه و نصفه موند شرایطشم کامل نتونستم به جا بیارم..تا اینکه چند مدت پیش ده روزه برداشتم و خوندم از روز ششم و هفتم به خدا قسم متوجه تحولاتی که تو درونم به وجود میمود شدم...منیکه از عالم و آدم گریزون بودن الان به جون بچه م مثل یک آدم عادی شایدم با اعتماد به نفس بیشتر با همه جور میشم..یک چیزه دگه یه جوری بود اخلاقم که بقیه فکر میکردن ایکیوم کمه و نمی‌گیرم ولی الان منو که میبینن تعجب میکنن...فقط بچه ها خواستم بگم که هیچ چیز غیر ممکن نیست خدا معجزه می‌کنه اگه با تموم وجود بخوای ازش و به طرفش بری..به خدا اخلاق من جوری بود که بهترین روانشناسان و دکترا نمی‌تونستن خوبم کنند و لی خدا. قربونش برم منو درستم کرد