انشالله که نرفته دیگم نره
مشکل ماها همینه دیگه نمیدونیم با ی جوون ۱۷ ساله چجوری رفتارکنیم
الان توسن حساسیه نصیحت (یا بهتره بگم سرزنش) براش سمه
عقده میشه تو دلش ک هی میگن تو اینکارو نکن اونکارو بکن پدرتو ببین و اینا
غرورش خدشه دار میشه
نمیگم نصیحت نکنین نصیحت کنین اما سرزنش وار نباشه، ی جور بگین ک با حرف زدن با شما اروم بگیره
یهش بگین داداشی میدونی چند وقته شبا دورهم نیستیم؟مگه ما چقد زنده ایم؟
با ملایمت رفتارکنین انشالله ک جواب بده